با درد دستم و روی شکمم گذاشتم که داد زد
_حالا دیگه نقشه ی فرار می کشی؟کجا میخواستی بری؟
از شدت درد نمی تونستم جواب بدم.
بی رحمانه زیر بازوم و گرفت و کشید. بلندم کرد و با غیظ گفت
_لیلی من پاش برسه حتی تو رو که تا سر حد مرگ دوستت دارم با یه گلوله خلاص می‌کنم پس نذار کارمون به اونجا برسه.
با درد نالیدم
_ولم کن امیر.
منو سمت دیوار کشوند و هلم داد.
چند تا زنجیر به دیوار آویزون بود.حلقه‌های زنجیر رو دور مچ دست و پاهام بست.
بی رمق نگاهش کردم و گفتم
_من یه حیوون نیستم که منو زنجیر می‌کنی امیر.
اعتنایی به حرفم نکرد…یکی از آدماش و صدا کرد. نمی فهمیدم چی‌کار داره می‌کنه!
آخه این چه وقت بخیه پاره کردن بود؟میتونستم فرار کنم اگه این درد لعنتی امونم و نمی برید.
چند لحظه بعد با دیدن سرنگ توی دستش برق از سرم پرید.
نکنه میخواست همون بلایی که سر آرش آورد و سر من بیاره؟
وحشت زده نگاهش کردم که کنارم نشست.
با لکنت گفتم
_ا…اون چیه امیر؟
مثل سنگ شده بود. غیر قابل نفوذ!
خیره شد بهم و گفت
_با فرار کردنت نا امیدم کردی لیلی! وقتی من سعی داشتم همه چیو اوکی کنم تو خرابش کردی.
تنم و روی زمین کشیدم و گفتم
_من فقط میخواستم به مامانم زنگ بزنم از لاله بپرسم.
انگشتش و جلوی بینیش گرفت و کشدار گفت
_هیش!!!!
به سرنگ توی دستش نگاه کردم و گفتم
_اون چیه؟میخوای منم مثل آرش…
سری به طرفین تکون داد و گفت
_معلومه که نه ملکه‌ی من!
دستم و محکم توی دستش گرفت و آستینم و بالا زد و گفت
_فقط یه مجازات کوچولو!
سوزن آمپول رو به رگم نزدیک کرد و با وجود تمام تقلاهام،پیروز شد بهم تزریقش کنه..
زبونم از ترس بند اومده بود.. بلند شد و گفت
_نگران نباش.فقط آرومت می‌کنه.
با داد اسمش و صدا زدم که اعتنایی نکرد و از زیرزمین بیرون رفت.

چشمامو باز کردم و کش و قوسی به بدنم دادم..
لبخندی روی لبم نشست و بالش پر و توی بغلم کشیدم..
دلم می‌خواست بازم بخوابم اما دیگه خوابم نمی‌برد..مالشی به چشمام دادم و بلند شدم..
جلوی آینه ایستادم و لبخند زدم.دلیلش و نمیدونستم اما حالم خوب بود..یه عالمه انرژی درست مثل سابق!
آهنگی پلی کردم و در کمدم و باز کردم. تا کی غصه بخورم؟برای منی که هر روزم و با رقص شروع میکردم این همه غم زیادی بود.
در حالی که موهام و شونه می‌زدم جلوی آینه قر میدادم که با باز شدن در صاف ایستادم.
قامت امیر جلوی دیدم اومد. لبخند محوی زد و گفت
_بیدار شدی!
با نگاه تندی گفتم
_نه خوابم هنوز.
به سمتم اومد و گفت
_هوس رقص کردی سر صبحی؟
جوابی ندادم.چشمام ریز شد.نمی دونم چرا اما یادم نمیاد دیشب چه طور خوابیدم؟ کی خوابیدم انگار هیچی توی حافظه‌م نبود.
دستی به شکمم کشید و گفت
_جای بخیه هات که درد نداره؟
گیج سر تکون دادم که دستاشو دورم حلقه کرد و سرشو جلو آورد که تند پریدم عقب و گفتم
_می‌خوام برم دوش بگیرم.
زیر سنگینی نگاهش نفس زنون پریدم توی حموم و خواستم درو ببندم که پاش و لای در گذاشت و اومد تو.
نگاهش کردم که به سمت وان رفت و آب و باز کرد. تیشرتش و از تنش در آورد و گفت
_منم هوس دوشش گرفتن کردم

وان و آماده کرد.چسبیدم به در و گفتم
_من نمیام با تو خجالت می‌کشم!
کمرم و گرفت و زمزمه کرد
_از من خجالت می‌کشی؟
به چشماش زل زدم و گفتم
_ازت می ترسم.
واقعا هم می ترسیدم.به نظرم زیادی بزرگ بود. قدش خیلی بلند بود. هیکلش خیلی گنده بود.وقتی روبه روم می ایستاد حس یه عروسک و داشتم که توی دستاش گیر افتاده.
خندید و گفت
_منم ازت می ترسم…با اون چشمات هر لحظه بیشتر جادوم می‌کنی.
موهام و نوازش کرد و ادامه داد
_مامانت و لاله تا هفته ی دیگه میان پیشت.
ذوق زده گفتم
_راست میگی؟
سر تکون داد. از شدت خوشحالی مغزم از کار افتادم و پریدم بغلش و گفتم
_باورم نمیشه بالاخره مامانم و لاله رو می بینم.
جوابی نداد… به خودم اومدم و فهمیدم اینی که از گردنش آویزون شدم امیره!
دستام پایین افتاد و خواستم کارم و ماستمالی کنم که بدتر خرابش کردم
_وان پر شد.
ابرو بالا داد و گفت
_در بیار لباساتو!
مثل چوب ایستادم. دستش جلو اومد و دکمه‌های لباسم و باز کرد.
حواسم به کل پرت چشماش شد. مظلومیت نگاهش،لبخند محوش… ریش و موهای خرمایی خنکش!
گردن سفید و کشیدش…لبهاش… بلاهایی که سرم آورده قابل شمردن نیست اما با این وجود وقتی به صورتش نگاه میکنم ازش متنفر نیستم.وقتی به صورتش نگاه می‌کنم به جای یه مرد خلافکار یه پسر بچه‌ی معصوم رو می‌بینم که به مادرش تجاوز کردن و پدرش خودش و کشته!
پسر بچه‌ی تخسی که هیچ کس دوستش نداره.
بلوزم و از تنم در آورد. دستم و گرفت و به سمت وان حموم کشید و بی اختیار دنبالش کشیده شدم.

لباس رو جلوی خودم گرفتم.تا حالا چنین لباسی توی عمرم ندیده بودم.
کاملا معلوم بود گرون قیمته!محو لباس شده بودم که در اتاق باز شد…
از توی آینه امیر و دیدم و گفتم
_چرا باید اینو برای اومدن مامانم و لاله بپوشم؟این برای یه جشن خیلی بزرگ مناسبه.
به سمتم اومد و گفت
_خوب ما هم به یه جشن بزرگ دعوتیم. بعدش میریم فرودگاه دنبال مامانت و لاله باشه؟
چشم ریز کردم و گفتم
_چه جشنی؟
_یکی از دوستام… بزرگ‌ترین پارتی های استامبول و می‌گیره میخوام امشب بدرخشی.
با اخم گفتم
_و چرا فکر کردی من یه عروسک خیمه شب بازیم که با لباس سیرک کنارت راه میام؟
جلو اومد و گفت
_چون که من می‌خوام عزیزم.
لباس و پرت کردم روی زمین و گفتم
_من اینو نمی‌پوشم!
نفسش و فوت کرد و گفت
_اذیت نکن لیلی!
با سر تقی گفتم
_باهات میام اما اون چیزی و می‌پوشم که دلم میخواد.
با اخم گفت
_میدونی که اگه بخوام مامانت و لاله رو با همون هواپیمایی که اومدن برمی‌گردونم پس تا یه ساعت دیگه آماده باش عزیزم.
حرفش و زد و جلوی چشمای به خون نشسته م از اتاق بیرون رفت.
با حرص لگدی به لباس زدم.خوشگل بود اما من نمی تونستم اینو بپوشم.
به خاطر قد کوتاه و دکلته بودنش…
اما اگه نمی پوشیدم و مامانم و برمی‌گردوند چی؟
نفسم و فوت کردم.. از این دیوونه هر کاری بر میومد.
ناچارا لباس و برداشتم. فوقش باید ساپورت می‌پوشیدم و یه چیزی روی شونه هام می‌نداختم

🍁🍁🍁🍁

کانال رمان من 
🆔 @romanman_ir

رمان زیبای عبور از غبار به صورت کامل در وبسایت رمان برتر گذاشته شد 

https://www.romanbartar.com/%d8%b1%d9%85%d8%a7%d9%86-%d8%b9%d8%a8%d9%88%d8%b1-%d8%a7%d8%b2-%d8%ba%d8%a8%d8%a7%d8%b1-%d9%be%d8%a7%d8%b1%d8%aa-%db%8c%da%a9/