با دیدن عادل که داشت از دور به سمتم می‌اومد به طرفش رفتم با نهایت التماس ازش پرسیدم
چی شد تونستی کاری بکنی ؟
عصبی بود و ناراحت این از چشما و صورتش کاملا معلوم بود.
سکوت کرد بهم خیره موند رو بهش گفتم
حرفتو بزن بگو ببینم چی شده خواهش می کنم.
کلافه به دیوار تکیه داد و گفت
_ خانم من هرکاری میشد کردم اما نتونستم شیخ میگه میخواد شما رو ببینه و بعد پولی که می‌خواهیم بهمون بده .
شیخ !
دل خوشی از این شیخها نداشتم اما الان پای جون امیر در میون بود.

من میبینمش کجا باید برم؟
عادل عصبی گفت
_خانم اقا اگه بفهمن شما رو فرستادم اونجا هیچ وقت منو نمی بخشن هیچ سراز تنم جدا می‌کنن…
لبخند زدم و گفتم
آقا هیچ وقت نمیفهمه بیدار که بشه من برش میدارم میرم ایران برای همیشه بهت قول میدم پای تو گیر نمیشه هیچ اتفاقی هم قرار نیست برای من بیفته .
فقط من و ببر پیش اون آدم به پول احتیاج داریم هرچی داشتیم و دادیم دیگه بیشتر از این نداریم ما می‌خواهیم زنده بمونه که برای این کار باید پول جمع کنیم .

ناراضی بود اما چاره ای نداشت مثل من که راضی نبودم که میدونستم امیر اگه بفهمه میکشه اما باید میرفتم به پول احتیاج داشتیم برگشت مو پیشونی امیر رو بوسیدم و کنار گوشش آروم خداحافظی کردم از بیمارستان بیرون زدیم ….

از هرجاده ای که می گذشتیم هرخیابونی که ازش رد می شدیم ترس و استرس توی وجودم بیشتر و بیشتر می‌شد از این شیخا دلخوشی نداشتم اما الان تنها کسانی که میتونستم ازشون کمک بگیرم همینا بودن عادل می‌گفت با امیر برو بیایی داشتن رفیقای چند ساله ان و رومونو و زمین نمیندازن اما وقتی به پول دادن رسیدن شرط دیدن من و حرف زدن با من گذاشته بود .

یعنی اونقدر هم که عادل فکر می‌کرد آدم خوبی نبود وقتی جلوی در خیلی بزرگ، ماشین متوقف کرد نگاهی بهش انداختم توی دلم از امیر کمک خواستم می دونستم الان کنارم منو تنها نمیذاشت از ماشین پیاده شدیم و از سد نگهبانایی که اونجا بودن به راحتی با دیدن عادل گذشتیم.

با دستش روی تخت کوبید و گفت
_بشین سرجات اینقدر زود عصبانی نشو شوهرت برای اینکه زنده بمونه به پول من احتیاج داره میدونی که؟

کلافه دوباره سر جام نشستم و گفتم
می خوای برات چه کاری بکنم چشماش برق زد و گفت

_ آهان حالا شد من می خوام در ازای
اون پولی که بهت میدم برام کار کنی.
گفتم چه کاری؟
سرش نزدیک‌تر آورد مشروبی که دستش بود بالا کشید و گفت
_ خوب تا می کنم باهات انقدر که شما میخواید بهت میدم فقط ده شب توی خونه من برای مهمونای من باید برقصی ..

از شنیدن این حرف رنگم زرد شد …
سرم گیج رفت از این حرفش
اینجا برای مهموناش برقصم من
منی که اسم این کارا می اومد بالا می اوردم؟

نفسم بند اومده بود اصلا نمی تونستم این چیزی که گفته بود و حتی تصور کنم خودش به سمتم کشید درست چند سانتیمتری صورتم نشست

گفت
_ چیه حرفاتویادت رفته؟ مگه نمی گفتی می خوام شوهرمو نجات بدم امیر امیر نمیکردی؟ خب من دارم بهت میگم کمترین کاری که در مقابل این همه پول بخوای برام انجام بدی فقط رقصیدنه!
کمی سرگرممون می کنی.

چاره ای جز قبول کردن شرطش نداشتم من به این پول احتیاج داشتم اما در این مشکی نبود وقتی امیر بیدار بشه و بفهمه من همچین کاری کردم خودش جونمو میگیره بلند شدم و گفتم
باشه هرچی تو بگی انجامش میدم پول و کی بهم میدی؟

انگار خیلی خوشحال شده بود که خودشو از لبه ی تختی که نشسته بود کشید و بلند شد و از در اتاق بیرون رفت و کسی روصدا زد که مرد قد بلند اومد
وبهش گفت
_همراهی خانم برو یه چک از روی میز برداشت و دستش داد و گفت ا_ین و سر راه براش نقد کن
میبریش و برشمیگردونی همین جا مهمونی بزرگی دارم.

از اتاق که بیرون رفتیم عادل با کمی فاصله از در منتظرم ایستاده بود با دیدن این مرد کنارم بیشتر و بیشتر اخماش توی هم رفت و خودشو بهم رسوند و پرسید
_ خانم چی شد؟
این مرتیکه کیه؟
ازش خواستم سکوت کنه و گفتم بهت توضیح میدم بیا بریم از اون عمارت که بیرون اومدیم اون مرد به ماشین خودش اشاره کرد و گفت _شما با من میای..

عادل تا خواست به سمتش بره دستشو کشیدم و گفتم چیزی نیست که باید پول و تحویل بگیرم عادل گفت
_ پس منم باهاتون میام نمیتونم تنهاتون بزارم…

ماشین همون جا گذاشت و با من سوار ماشین اون آدم شد با هم راه افتادیم و وقتی پول رو به دستم داد به سمت بیمارستان رفتیم سریع با بیمارستان حرف زدم و پول را تحویلشون دادم تا هر وقت که به هوش بیاد نگهش دارن و دستگاه را قطع نکنن…

عادل تمام مدت دنبال من می اومد و از من می‌پرسید که چی شده چطوری شد این پول به من داد خجالت میکشیدم بهش بگم چطور باید بهش می گفتم بالاخره کمی از اون مردی که شیخ همراه من فرستاده بود فاصله گرفتم رو بهش گفتم نمی دونم چطوری بگم اما برای اینکه پول بهمون بده به شرط گذاشت من مجبور شدم قبولش کنم

عادل که حتّی نشنیده عصبانیت از صورتش می بارید
_ چه شرطی؟
آب دهنمو قورت دادم و گفتم ده روز برای مهموناش برقصم

تو یک لحظه خون جلوی چشماش و گرفت مثل دیوونه ها شد با صدای بلند فریاد زد
_ چه غلطی کرده؟

جلوش ایستادم التماس کردگ

ساکت باش نباید چیزی بگی من قول دادم شرطیه که گذاشته و من قبولش کردم نمیتونیم کاری بکنیم عادل اما کوتاه بیا نبود داد و فریاد میکرد شروع کرده بود به فحش دادن بهشون بالاخره وقتی که زحمت آروم شد رو بهش گفتم من باید همین الان با این مرد برم مواظب امیر باش هر اتفاقی ام افتاد من نمیدونم اونجا چه خبره شاید اتفاق بدی افتاد من دیگه اینجا برنگردم اما هر اتفاقی افتاد اما کنار امیر بمون کنار پسرم بمون تا وقتی بهوش بیاد…

_ فکر کردین که من اینجا میمونم شما رو تنهایی میفرستم اونجا بعد آقا که به هوش اومد چی دارم بهشون بگم تف نمیکنه توی صورتم که بگه من زنم و ناموس و دست تو دادم تو اینطوری ولش کردی؟

نمیشد نمیشه با من بیاد بایر میموند اینجا خدایی ناکرده می اومدن بیمارستان یه بلایی سر امیر می آوردن پس رو بهش گفتم فکرشم نکن تنهاش بزاری تو باید اینجا نباشی ممکنه یه بلایی سرش بیارن…
کمی فکر کرد و گفت
_ با علی حرف می زنم علی باشما میاد من میمونم فک کنم اینطوری بهتر باشه هم شما تنها نیستید خیال منم راحت تر…

از این همه نگرانی هاش میون درد و غم دلخوش شدم کمی به وجود این آدم.
باشه گفت به برادرش زنگ زد زیاد طول نکشید وقتی علی اینجا رسید و همراه من سوار ماشین اون آدم شدیم دوباره به سمت اون عمارت رفتیم وقتی که رسیدم من وبه اتاقی بردن لباس هایی که اونجا بوده اشاره کردند و گفتند باید یکی از این رو بپوشم و حسابی آرایش کنم وقتی تنها شدم بین لباس‌ها چرخی زدم همشون نیم تنه بودن من نمی تونستم اینا رو تنم کنم چطور می خواستم اینا رو بپوشم بین مردا و عربای شکم گنده برقصم؟

🍁🍁
🆔 @romanman_ir