چطور باید به پدرم می فهموندم که خوردن این کبابا درست همزمانه با بالا آوردنشون
چطور باید بهش میگفتم دختر حامله است و دیگه نمیتونه این چیزا رو بخوره
چون حتی با بوش حالش بد میشه…

نمیدونم خدا چطور صدامو شنید مادرم وارد اتاق شد مظلوم بهش نگاه کردم و گفتم
مامان به خدا نمی تونم بخورم بوی کباب داره حالمو بد میکنه
معدم به هم میریزه میشه برام یه چیزی دیگه درست کنید

مادرم کنارم نشست و گفت
_خب بگو چی دلت میخواد هرچی بخوای همون درست می کنم دخترم…
فقط بگو چی می خوای کمی فکر کردم با تصور یک کاسه آش رشته درست جلوی روم انگار دلم ضعف رفت دستی روی شکمم کشیدم و گفتم
میشه برام آش رشته درست کنی خیلی دلم میخواد !
مادرم خندون از جاش بلند شد و گفت
_درست می کنم برات
توام اهورا دخترم و اذیت نکن نمیتونه بخوره خب یه لقمه بخوره بسشه
بردار بیار پایین پسرا جوری منتظر نشستن که نگو…

بابا با خنده یه لقمه به زور توی دهنم جا کرد و گفت
_حالا که دلش رشته میخواد عیبی نداره از این کباب می‌گذریم اما فردا صبحانه باید چیزی که من میگم و بخوری میدونی که من به فکر خودتم

چشم گفتم و سری تکون دادم که پدرم از اتاق بیرون رفت
حالمو‌بد می‌کرد اما این واقعیت بود که من دلم اش رشته میخواست الان دقیقا حال همون زنهای رو داشتم که یه روزی در مورد ویارشون حرف می زدن
منم یه زن بودم دلم این چیزارو می خواست …

دوباره گریه بود که مهمون چشمام شد و دوباره زنگ گوشی بود که منو وادار کرد اشکامو پاک کنم و به شماره شاهو نگاه کنم
با لرزی که توی صدام بود با بغضی که توی گلوم بود تماس و وصل کردم و صدای شاهو توی گوشم نشست.

_ حالت چطوره بهتری؟
معلوم بود خوب نیستی چرا حالت انقدر بد بود؟

گوشه لبمو جوییدیم و گفتم

وقتی تورو میبینم حالم بد میشه اگه تو دور ور من نباشی حالم همیشه خوبه
میتونستم از پشت تلفنم تصور کنم انگار کمی جابجا شد و به جای خلوتتری رفت که گفت

_ متاسفم لیدی تا آخر عمرت باید منو تحمل کنی چون تو مادر بچه ی منی…

با شنیدن این جمله چنان حالم بد شد احساس کردم دوباره دارم بالا میارم
با عصبانیت گفتم شنیدن صدات حالمو بد میکنه هر چی که تو بخوای هر کاری که بخوای می کنم ولی به من زنگ نزن
روبروی من نباش
میشه فقط پیام بدی ؟
کمی مکث کرد و گفت
_یعنی باور کنم تو دیگه عاشقم نیستی؟
از شنیدن صدام قلبت به تپش نمیوفته ؟
با با دیدن من دلت ضعف نمیره؟

از این که اینطور دست دلم رو خونده بود و خوب میدونست میبینمش و صداشو میشنوم چه حال و روزی دارم عصبی بودم
اما الان دیگه اون دختر عاشق پیشه نبودم
الان فقط یه دختر پر از درد بودم
با حال زاری زمزمه کردم
چی از جون من و زندگیم میخوای گفتی بچه رو نگه دارم گفتم باشه تا چند ماهگی می خوای نگهش دارم تا وقتی که شکمم بیاد بیرون و همه بفهمن میخوای همه بفهمن آبروم بره باشه این کارو می کنم

اما میشه هیچ وقت اون فیلم رو به کسی نشون ندی
به حرمت عشقی که به تو داشتم به حرمت علاقه ای که همه وجودمو نسبت به تو گرفته بود اونا رو پیش خودت نگه دار

نمیگم نابودشون کن از بین ببر شون نه فقط نگهشون دار و باهاشون منو تهدید بکن اما هیچ وقت از اونا استفاده نکن
به جون پدر و مادرم قسم میخورم حتی فقط با تهدید هرکاری که بگی می کنم
من اینقدر دختر ترسو یی هستم که تسلیمت باشم
سکوت کرده بود هیچ حرفی نمیزد و فقط به حرفام گوش می‌کرد
زمزمه وار گفت
_متاسفم که تو دختر اون زن و شوهری
متاسفم که تو داری تقاص میدی

همینا رو گفت و تماس و قطع کرد زیر پتو رفتم و دوباره به حال خودم گریه کردم باید خودمو برای روزای سختترو بدتری آماده می کردم
روز و شب خیلی زود می آمدند و می رفتن
همه چیز توی خونه عادی شده بود داستان خودکشیم کاملاً از یاد رفته بود و الان درست ۱۶ روز از اون موقع میگذشت
حس بدی که داشتم پابرجا بود از اون موقعی که به شاهو گفته بودم زنگ نزنه و جلوی چشمام نباشه زنگ نزده بود و به دیدنم نیآمده بود
فقط پیام می‌داد و مضمون همه ی پیام هاش پرسیدن حال منو بچه ای بود که توی شکممه
ترسی که توی وجودم ریشه کرده بود مثل خوره هر روز جونمو می خورد و نفسمو بند می‌آورد اما من هیچ کاری نمی تونستم بکنم
فقط به انتظار نشسته بودم تا ببینم عاقبت این همه بدبختی من چی میشه
میدونستم خانوادم از هم میپاشه میدونستم ابرویی که پدر و مادرم همیشه ازش دم می‌زدن از دست میره اما هیچ کاری از دستم بر نمیومد…