بی توجه به لباس زیر دخترانه‌ای که زیر پایش افتاده بود وارد اتاق شد

ارسلان برهنه روی تخت به شکم خوابیده و ملحفه ای کمر به پایینش را پوشانده بود

دلارای بی مقدمه با عصبانیت گفت:کار تو بود؟؟

ارسلان بدون اینکه چشم باز کند لبخند زد

_ازش خوشت اومد؟

_از کی؟؟

_از دختره!

اگه چند ساعت زودتر اومده بودی می تونستیم سه تایی خوش بگذرونیم

دلارای خشمگین صدایش را بالا برد:

_مزخرف نگو ارسلان

کار تو بود مگه نه؟؟

ارسلان خندید:

_مثل اینکه تصادف دیشب عصابتو بهم ریخته دختر حاجی

آره کار من بود

_تصادفو نمیگم. کار تو بود که حاجی به هومن پول نداد مگه نه؟

روی تخت نیم خیز شد و با اخم های درهم غرید:

_اسم اون حرومزاده‌ رو تو خونه ی من نمیاری فهمیدی؟

دلارای صدایش را بالا برد:

_همه چیو بهش میگم
میگم کار تو بوده ارسلان
به همه میگم

ارسلان خندید:

_نکن دختر حاجی
سرصبحی ترسوندیم

دلارای سکوت کرد
میدانست حق با ارسلان است

برای او اهمیتی نداشت حتی اگر همه بفهمند

پوزخند زد

به خوبی میدانست چطور ارسلان را از صفر به صد برساند!

_بخاطر اینکه بابات به هومن پول نده چیکار کردی ارسلان؟

یک قدم نزدیک شد:

_رفتی پیشش؟پیش همون کسی که ادعات میشد هیچ وقت هیچی ازش نمی‌خوای؟

کنار تخت ایستاد و خندید:

_حسود شدی؟

«دوستان پارتا کمه ینی هر روز همینقدره متاسفانه…. اگه دوس ندارید
ی روز در میون بزارم؟…»