ارسلان عصبی پوزخند زد:

_برو به هرکی میخوای بده ذاتت خرابه دلی

دلارای این بار برخلاف دفعات قبل خجالت نکشید،سرخ نشد و نگاهش را ندزدید

روی تخت خم شد و با نگاهی خونسرد گفت:

_به هرکی به جز برادر تو آره ؟

و با لذت به چهره بهت زده و عصبانی ارسلان خیره شد

ارسلان با یک حرکت مچ دستش را چنگ زد و روی تخت کشیدش

دلارای جیغ زد

_ دستت بهم بخوره بیچارت می کنم ارسلان

ارسلان با بدن برهنه روی بدنش خیمه زد:

_گورتو از زندگی خودمو خونوادم گم می کنی دلی

دلارای بغض کرده زمزمه کرد:

_عشق یک طرفه این شکلیه؟
همینطوری که هومن دوستم داره؟
منم همین حسو بهت میدادم؟
پس چرا تو مثل من عذاب وجدان نمی گرفتی ؟

ارسلان چانه اش را چنگ زد:

_حواست هست چند وقته داری تر میزنی
تو زندگی من دلارای؟
داری خستم می کنی
یهو دیدی یک کبریت گرفتم زیر زندگیت و خاکسترش کردم

دلارای ناخواسته لب زد:

_یادته همیشه یک سری سوالای مسخره بود که تو مدرسه از هم می پرسیدیم؟

ارسلان در سکوت گیج نگاهش کرد

_از اون سوالایی که علم بهتر است یا ثروت!
مامانتو بیشتر دوست داری یا باباتو!

ارسلان کنار کشید و دستش را سمت سیگارش دراز کرد:

_مزخرف نگو

دلارای بدون اینکه از تخت بلند شود به سقف خیره شد:

_یکی بود که می پرسید اگه قرار بود انتخاب کنی ،اونی رو انتخاب می کنی که دوسش داری یا اونی که دوستت داره ؟

ارسلان سیگارش را به لب هایش چسباند

دلارای بغض کرده خندید:

_همیشه می گفتم اونیکه دوسش دارم!