۲۴۸)

کامیار جلوی آرایشگاه من و منیرو پیاده کرد و نوک انگشتشو فرو کرد تو چال گونه م و گفت

_میام دنبالت عروس رویاها

خندیدم و گفتم
_منتظرم بیای آقای داماد

هر لحظه مون با عشق میگذشت و از هیجان و شادی لبریز بودم..
برای اولین بار مفهوم ازدواج و عروس شدن رو میفهمیدم و بار قبلی که با بهرام بود هیچ شباهتی به این حال و هوا نداشت و کابوس و شکنجه محسوب میشد..

وقتی آرایشگر کار میکاپ و شینیون موهامو تموم کرد و تور بلندمو نصب کرد روی موهام، از دیدن خودم لذت بردم..
برای اولین بار توی عمرم یه آرایش کامل و نسبتا پررنگ توی صورتم بود که خیلی بهم میومد..

هیچوقت تو زندگیم خودمو اینقدر خوشگل ندیده بودم و از فکر اینکه کامیار منو این شکلی خواهد دید هیجانزده شدم و خندیدم..

منیره میگفت از بس میخندی به اطرافت شادی پخش میکنی و من ناخودآگاه میخندیدم و دست خودم نبود..
یکی از دخترا تاج گلی رو که با کامیار انتخاب کرده بودیم آورد و روی سرم فیکس کرد..
خیلی ناز بود و بجای تاج نگین دار، تاج گل طبیعی انتخاب کرده بودم که گلهای سفید ریزی بود که تو یه مجله ی ودینگ خارجی طرحشو دیده بودم و کامیار گفته بود اگه اینو بزاری سرت مثل فرشته ها و پری مهربون میشی..

منیره کمکم کرد تا لباس عروسمو بپوشم و بعدش نگاهم کرد و چشماش پر از اشک شد و یه عالمه تعریف کرد و گفت که انقدر خوشگل و ناز شدی که امروز بدجور دل کامیارو میبری.. و دل من قیلی ویلی رفت از حرفش..

لباس عروسم یه لباس گیپور آستین بلند بود با نگینهای ریز سواروسکی و با دنباله ی کمی بلند که خیلی شیک و قشنگ بود و وقتی دیده بودمش دلم براش ضعف رفته بود..

بیصبر بودم برای اومدن کامیار و وقتی منیره گفت که اومده و بیرون منتظره، ضربانم رفت بالا و شنلمو پوشیدم و از آرایشگاه خارج شدم..

بیرون آرایشگاه کنار ماشینش که با گلهای سفید و بنفش خیلی خوشگل تزئین شده بود وایساده بود و نفس من از دیدنش با کت و شلوار و پاپیون مشکی دامادی بند اومد..

با اون قد بلند و کت و شلواری که فیت تنش بود و موهایی که خیلی خوشگل حالت گرفته بود و از سیاهی برق میزد، انقدر جذاب و خوشتیپ شده بود که دلم خواست همونجا وایسم و دو ساعت دل سیر نگاهش کنم..

چقدر دوستش داشتم.. چقدر حس ناب و بینظیری بود عشق..

کمی اونطرفتر فیلمبردار وایساده بود و وقتی کامیار اومد سمت من اونم فیلمبرداریشو شروع کرد..

چشمای کامیارم برق میزد و طوری نگاهم میکرد که دلم براش رفت..

کاملا نزدیکم وایساد و زل زد تو چشمام و از بوی ادکلن مدهوش کننده ش مست شدم..

_خیییلی خوشگل شدی لیلی.. نمیتونم ازت چشم بردارم عروس خانم

_توام خیلی خوشتیپ شدی.. دل میبری آقای داماد

محو هم بودیم که فیلمبردار گفت سوار ماشین بشیم و کامیار دستمو گرفت و بوسید و کمکم کرد تا سوار ماشین بشم و درو بست..

توی آتلیه ی عکاسی یه عالمه عکسای خوشگل که تو همشون عشقمون به همدیگه از چشمامون لبریز شده بود، گرفتیم و راهی تالار شدیم..

نگارجون و مادرم با دیدنمون گریه کردن و من نگارجونو محکم بغل کردم و بسختی جلوی اشکامو گرفتم تا آرایشم خراب نشه..

نگارجون پا به پای من و کامیار تو این داستانِ عاشقی اومده بود و همراهمون زجر کشیده بود و بهتر از هر کسی میدونست که چقدر سخت به اینجا و به هم رسیدیم..

تالار پر از مهمون بود و من برای اولین بار فامیل کامیارو میدیدم که با دقت من و کامیارو نگاه میکردن..

کامیار خم شد و کنار گوشم گفت
_فک و فامیلم دارن فکر میکنن که این دختر ظریف و کوچولو کیه که تونسته کامیارِ از دنیا بریده رو از این رو به اون رو کنه

منم نگاهی به مهمونا کردم و با دیدن بعضی از فامیلای خودم که زل زده بودن به کامیار، فکر کردم که لابد پیش خودشون میگن پس بخاطر این از شوهر قبلیش جدا شده..
قضاوتهای ناعادلانه ی مردم تموم نشدنی بود در هر حال..
هیچ کس بنظرش نمیرسید که من چطور با بهرام عقد کردم و اونم چه رفتاری باهام داشت و من علیرغم دوست نداشتنش چقدر سعی کردم که به پاش بمونم ولی اون حتی گفت که دوست دختراشو میاره خونه ی پدری من..

هیچ کس دلیل اصلی جداییمونو نمیدونست و از روی ظاهر امر قضاوت میکردن و حکم میدادن برام مسلما..

بین جمعی که نشستند قضاوت بکنند،
کاش میشد که کمی هم به خدا جا برسد…

ولی فشاری که کامیار به دستم داد منو متوجه خودش کرد و با نگاهی به چشمای قشنگ و عاشقش فهمیدم که حرف و فکر هیچ کس برام مهم نیست و دلم میخواد فقط تو چشمای این مرد غرق بشم و برای دل خودمون زندگی کنم..

دستشو محکم فشار دادم و سمت جایگاه عروس و دوماد رفتیم و پای سفره ی عقد نشستیم..

وقتی عاقد خطبه ی عقد رو برامون میخوند با هر کلمه ش هیجانزده میشدم و وقتی تموم کرد و منتظر بله گفتن من شد یک لحظه چشمامو بستم و به بابام فکر کردم که مسلما پیشم بود و نگاهمون میکرد و ته دلم گفتم بابا دارم واقعا ازدواج میکنم.. با کسی که منو بهش سپردی و میدونستی که عاشقشم..
و گفتم بله…

صدای کف زدن و شلوغی مهمونا بلند شد و دیدم که مژه های سیاه و قشنگ کامیاری که بهم زل زده بود لرزید..

ای خدا.. من و کامیار ازدواج کرده بودیم و رسما زن و شوهر شده بودیم.. انقدر خوشحال و هیجانزده بودم که احساس میکردم ضربان قلبم از روی لباسم مشخصه..

تعلق داشتن به کامیار چه حس بینظیر و قشنگی بود..
یاد اولین لحظه ای که توی تیمارستان دیدمش افتادم..
با اولین نگاه جذبش شده بودم و ژست و غرورش و بعد هم غم عمیقی که توی چشماش بود دلمو ازم گرفته بود..

آروم لب زد
_مال خودم شدی

و من یاد آهنگ مال خود من باش افتادم که توی کافه سورپرایزم کرده بود و همراه با گیتاریست ها برام خونده بود..

نمیدونستم چون خودم شاد بودم همه رو شاد میدیدم یا خوشحالی ما به مهمونامون هم سرایت کرده بود که همه شون میخندیدن و شاد بودن..
مینو و لاله فقط میرقصیدن و وسط بودن و کمی بعد از عقد علیرضا اومد پیشمون و بهمون تبریک گفت..
احساس کردم یکم با حسرت نگاهم کرد ولی تبریکش به کامیار و من از ته دل بود و میدونستم که چقدر بخاطر جدا شدنم از بهرام خوشحال بود..
علیرضا از معدود کسانی بود که مفهوم عشق واقعی رو میدونست و بهش احترام قائل بود..

به شوخی بهش گفتم
_دختر خوشگل تو مجلس زیاده علی.. یه نگاهی بکن انقدر سربه زیر نباش شاید کیس مورد نظرو پیدا کردی

خندید و گفت
_وقتش که بشه خودش میاد، گشتن نمیخواد

راست میگفت.. عشق خودش به وقتش میومد و با گشتن پیدا نمیشد..
با اون حرف علیرضا نگاهی به کامیار کردم و اونم با لبخند منو نگاه کرد..
ما همدیگه رو خیلی غیرمنتظره و ماجرایی پیدا کرده بودیم و عشقمون چه عشقی شده بود..

منیره که حسابی خوشگل کرده بود و لباسی رو که کامیار برای عروسی براش خریده بود، پوشیده بود اومد پیشمون و گفت شما نمیخواین برقصین؟

نگاهی به کامیار کردم و اونقدری که میشناختمش فکر نمیکردم برقصه و اونم گفت که عروس نازم برقصه منم نگاش میکنم..
از جامون بلند شدیم و من وسط حلقه ی جوونا رقصیدم و کامیار هم یه کناری وایساد و عاشقانه نگام میکرد و دست میزد..

منم زیاد اهل رقص نبودم و بعد از یه آهنگ رفتم پیش کامیار و تا مراسم کیک و بعدش هم رقص تانگو، از جامون بلند نشدیم..

رکسانا مثل شب عروسی مینو، بازم تو نخ کامیار بود و همش خیره میشد بهش، ولی دیگه پیشنهاد رقص نمیداد بهش و نمیومد جلو..
با خنده به کامیار گفتم
_رکسانا بازم محوت شده

_متوجه شدم ولی دیگه صاحب دار شدم و نمیتونه حرکتی بزنه

به صاحب دار گفتنش خندیدم و اونم نوک انگشتشو که براش عادت شده بود فرو کرد تو چال گونه م و گفت

_فدای صاحبم و این چال دلبرش بشم که دلمو میبره

میخندیدیم و من مست عاشقانه هایی بودم که کامیار دست و دلبازانه خرجم میکرد که خاله م اومد پیشمون و گفت
_هزار ماشاالله بهتون خاله.. همه میگن از سر و روی لیلی خوشی و خوشبختی میباره و معلومه که چقدر کامیار خانو دوست داره

احساس کردم خاله اشاره کرد به مراسم عقدم با بهرام که مثل مرده بودم و همه ی فامیلم با تعجب نگاهم میکردن که انگار مجلس عزام بود.. لابد میگفتن الان با کامیار از ته دل خوشحال و خوشبخته که همش میخنده..

کامیار با لبخند رو به خاله م گفت
_نمیگن چقدر مشخصه که داماد عاشق و مجنون لیلیه؟

عاشقانه نگاش کردم و خاله هم با خنده گفت
_چرا شمارو هم میگن.. ایشالا به پای هم پیر بشین و عشقتون پایدار

اواخر مراسم احساس میکردم که کامیار از سر و صدا و شلوغی خسته شده و وقتی ازش پرسیدم گفت که یکم سردرد داره ولی اگه باهاش برقصم مطمئنه که خوب میشه..

بهش خندیدم و با موزیک لایتی که پخش شد بلند شدیم و وسط سالن دوتایی رقصیدیم..

دومین بار بود که با کامیار میرقصیدم و وقتی دستاشو گذاشت دور کمرم و من دستامو گذاشتم روی شونه هاش، یاد عروسی مینو و اولین رقصمون افتادم..

تو چشمای قشنگش که بهم خیره شده بود نگاه کردم و گفتم
_اولین بار که باهم رقصیدیم یادته؟

_ممکنه یادم نباشه؟.. رقصی که هردومونو رسوا کرد.. اونشب فهمیدم که توام عاشق منی

_منم اونشب از نگاهات فهمیدم.. و از داغی نفست وقتی که لبات خورد به گردنم

با شیطنت خندید و گفت
_جوووون چه خوبم یادشه.. به نکته قشنگی اشاره کردی

خندیدم و گفتم
_کوفت.. منحرف نباش.. منظورم اینه که اونموقع فهمیدم چقدر منو دوس داری و میخوای

نگاهشو خمار کرد و سرشو نزدیکتر آورد و گفت
_هیچوقت اینطوری که الان میخوامت نخواستمت.. داغی نفسمو امشب بهتر میفهمی

از حرفش گر گرفتم و میدونم که بی شک قرمز شدم..
به خجالتم خندید و محکمتر منو بغل کرد و دستاشو دور کمرم لغزوند..

فکر شب و نزدیک شدنمون با کامیار نفسمو قطع میکرد و سعی میکردم فکرشو نکنم تا بتونم طبیعی باشم جلوی مردم..

بالاخره مراسم عقد و عروسی تموم شد و ساعت ۱ شب بود که مهمونا خداحافظی کردن و ما راه افتادیم سمت خونه..

از همه خواهش کرده بودم که پشت سرمون راه نیفتن و بوق بوق نکنن چون میدونستم کامیار اعصاب اون سروصداها رو نداره و به اندازه ی کافی صدای موزیک بلند و شلوغی رو تحمل کرده..

همش نگران کامیار بودم که چشماش قرمز شده بود و میدونستم سردرد کلافه ش کرده..
تا رسیدیم خونه نگار جون و منیره که خسته و کوفته بودن شب بخیر گفتن و رفتن تو اتاقاشون و من همراه کامیار راهی طبقه ی بالا شدم..

اولین بار بود که بجای شب بخیر گفتن و جدا شدن از هم سر پله ها، با هم میخواستیم بریم تو اتاق کامیار که حالا دیگه اتاق ما شده بود و از چند روز پیش تغییرات قشنگی توش ایجاد کرده بودیم و با تخت خواب و وسایل جدید دو نفره ای که خریده بودیم کاملا از حالت مجردی زمان کامیار دراومده بود و شده بود اتاق عروس و دوماد..

روتختی و ست کامل گلبهی روشن خریده بودم و با پرده های سفید و گلبهی، فضای اتاق یه آرامش خاصی به آدم میداد..

دستم توی دست کامیار بود و دل تو دلم نبود که داشتیم میرفتیم بالا تا زندگی زناشویی و تعلق یافتن واقعی به هم رو آغاز کنیم..

روزی که اومدم به این خونه، فکر چنین شبی هرگز توی مخیله م نمیگنجید.. اون مرد سرد و بداخلاقی که از من بدش میومد، الان طوری نگاهم میکرد که مقابل حرارت عشقش ذوب میشدم..

تو چشماش که قرمز شده بود و میدونستم سردرد داره نگاه کردم.. از نگاه عمیق و قشنگش بهم معلوم بود که از اینکه برای اولین بار دارم باهاش میرم تو اتاقش که شبو و تموم شبهای عمرمونو باهاش سپری کنم، هیجانزده ست و طور خاصی نگاهم میکرد..
منم توی چشمای جذابش خیره شدم و بهش لبخند زدم..
دستمو محکم تر گرفت و اولین قدم رو برداشته بودم که ناگهان بغلم کرد و پاهام از زمین جدا شد..

هینی کشیدم و محکم بازوشو گرفتم.. خوب شد که داد نزدم وگرنه نگارجون و منیره میشنیدن و حسابی ضایع میشدیم..
زدم به شونه ش و گفتم
_ترسیدم، نمیشد یه اطلاع قبلی بدی؟

با بدجنسی و شیطونی خندید و گفت
_قشنگیش به همینه که بترسی و بیشتر بهم بچسبی

دستامو دور گردنش انداختم و گفتم
_جای من که خیلی خوبه ولی پله زیاده خسته میشی

_وزنی نداری که خسته بشم.. مثل یه عروسکی تو بغلم

راست میگفت، با اون قد و هیکل، من براش مثل پر سبک بودم و راحت پله ها رو میرفت بالا..

تو چشماش با تموم عشقم نگاه میکردم و حلقه ی دستامو دور گردنش محکمتر میکردم که نوک بینیمو بوسید و گفت

_خیلی بغلی هستی.. انقدر خوشم‌ میاد که دلم میخواد همیشه تو بغلم باشی

سرمو تو سینه ش فرو کردم و خندیدم..

_منکه اعتراضی ندارم

_حق اعتراض داری مگه؟

_ندارم

خم شد و بینی و ابروهام و گونه هامو بوسه زد و بین بوسه هاش چند بار آروم گفت
_نداری.. نداری

از تماس لباش با اجزای صورتم و هرم نفسش، بیقرار میشدم و میخواستم لباش به لبام بخوره و ببوسمش..
گوشه ی لبمو بوسید و تو خماری و مستی بوسه هاش بودم که درو باز کرد و بدون اینکه منو بزاره زمین، رفت سمت اتاقش..

دل تو دلم نبود و از اینکه سینه م به سینه ش چسبیده بود و ضربان شدید قلبم و هیجانمو حس میکرد خجالت میکشیدم..

چراغو روشن کرد و نگاهم کرد و گفت

_اینم از اتاقمون.. خوش اومدی به دنیای من عروس رویاهام
و سرشو خم کرد و لبامو طولانی بوسید..

بعد از جداییمون و آشتی دوباره مون حتی یکبار هم همدیگه رو نبوسیده بودیم، و انقدر تو حسرتش بودم که با اولین برخورد لباش و حس نرمی لبای گرمش روی لبام، گر گرفتم و یه چیزی از قلبم کنده شد و افتاد..

عمیق و از ته دل بوسیدمش و اونم چندبار لباشو از لبام جدا کرد و با چشمای مستش نگام کرد و دوباره بوسید..

سفت بغلم کرده بود و منم دستامو محکم دور گردنش حلقه کرده بودم و همدیگه رو با حرارت میبوسیدیم که چند قدم برداشت سمت تخت و منو گذاشت روی تخت و روم خیمه زد..

بوی خوش ادکلنش توی ریه هام و و تا اعماق روحم نفوذ کرده بود و تو لذت بوسه هاش غرق بودم که دیگه نفس کم آوردیم و از هم جدا شدیم.. کامیار کمی سرشو عقب برد و نگاهم کرد..

چشمای قرمزش خمار بود و دلم براش ضعف میرفت..
انگشتمو کشیدم به لب پایینش و آروم گفتم
_عاشقتم کامیار.. خیلی زیاد

دستشو برد لای موهام و تاجمو برداشت و موهامو بوسید و دم گوشم زمزمه کرد
_من بیشتر.. لیلیِ من..

دستمو بردم لای موهای مشکی و حالت دارش و موهاشو نوازش کردم..
سرشو که بلند کرد و چشماشو دیدم گفتم

_سردرد داری.. بزار یه مسکن برات بیارم

_مسکنم تویی.. بهتر از هر دوایی حالمو خوب میکنی

و از روی تخت بلند شد و گفت
_فقط اول این پاپیونو دربیارم که خفه م کرد

پاپیونشو درآورد و انداخت روی میز توالت و دکمه های بالایی پیرهنشو باز کرد و نفسی کشید..

منم روی تخت نشستم و تورمو از موهام جدا کردم..
کتش رو هم درآورد و انداخت روی مبل پایین تخت و نگاهی به من کرد و با شیطنت گفت

_تو نمیخوای لباس عروستو دربیاری؟

از خجالت گر گرفتم و لبمو گاز گرفتم.. به خجالتم خندید و اومد نزدیکم و خم شد لبمو بوسید و گفت

_گازش نگیر.. به دارایی های من صدمه نزن

و با خنده دستمو کشید و بلندم کرد و دستاشو دور کمرم حلقه کرد..

سرمو بلند کردم تا نگاهش کنم و دستش رفت پشتم روی زیپ لباسم و آروم گفت

_کمک نمیخوای؟

با خجالت و خنده گفتم
_میخوام

وقتی زیپو کمی کشید پایین، خنده و خجالت جاشو داد به هیجان و گرگرفتگی و صدای نفسهای هردومون عوض شد..
دلم توی دهنم بود و بیقراری کامیار رو هم از نفسهای تند و منقطعش حس میکردم..

زیپ لباسمو کامل کشید پایین و دستاش روی پشت لختم لغزید..
گرمی دستاش و نوازشش لذتبخش بود و ناخودآگاه صورتمو به سینه ی لختش چسبوندم و چشمامو بستم..

یه دستشو از پشتم برداشت و بقیه ی دکمه های پیرهنشو باز کرد..
از دیدن سینه و شکم عضلانی و سفتش بیقرارتر شدم و دستمو بردم توی پیرهنش و کمر و پشت لختشو نوازش کردم..

تنش داغ بود و میدیدم که اونم مثل من بیتابه و منو میخواد..
زن و شوهر بودیم و مال هم بودیم و بعد از اونهمه عشق و حسرت بالاخره شب وصال رسیده بود..

کامیار آستینهای لباس عروسمو از روی شونه هام سر داد و لباس از تنم افتاد و منم پیرهنشو از تنش درآوردم.. لبهای کامیار روی لبام نشست و دستاشو پیچید دور کمرم و بلندم کرد و گذاشت روی تخت..

با ولع و محکم همدیگه رو میبوسیدیم و داغی لبهای کامیار روی گردنم و تنم مثل آتیشی بود که سوختنش لذتبخش بود و میخواستم که تا صبح تو شعله هاش بسوزم و ازش جدا نشم..

نگاههای تبدارش و بوسه هاش و حرکت دستاش روی بدنم حالمو دگرگون کرده بود و هر دومون غرق لذت عشق و وجود هم بودیم..
تا صبح به هم پیچیدیم و من با تموم دخترانگیهام تسلیم کامیار شدم و هر سلول تنم با هر سلولش درآمیخت و یکی شدیم..

چقدر لذتبخش بود ازدواج و همبستر شدن با کسی که با تمام روح و قلبم عاشقش بودم..
وقتی که برای اولین بار توی عمرم کامیارو بوسیده بودم میدونستم که اولین و آخرین مردی بود که میبوسیدمش و عاقبت باید متعلق به هم میشدیم..

صدای نفسهای تند و هیجانی کامیار با نفسهای بیقرار من قاطی شده بود و گاهی زمزمه های “دوستت دارم” ..”لیلی”.. و “کامیار”ی که از زبونمون درمیومد عشق و لذتمون رو دامن میزد و بیشتر میکرد..

شبی بود که تا صبح نخوابیدیم و از هم کام دل گرفتیم و سیر نشدیم..
هردومون مثل تشنه ای بودیم که به دریا رسیده بودیم و توی وجود هم عاشقانه غرق شده بودیم..

کامیار کل وجودمو فتح کرد و با بوسه هاش روی تنم، مُهرم کرد.. هر فشار تنش و لمسش، ضربان قلبمو تا هزار میبرد و میدیدم که خودش از منم بدتره و غرق لذت هم بودیم و خیس عرق..

با نزدیکی و رابطه ای که بینمون اتفاق افتاد، بیشتر از قبل به هم دل بستیم و آرزو کردم که عمر با هم بودنمون انقدر زیاد باشه که هر روز و شبمون با عشق بگذره و از هم سیراب بشیم..

هوا روشن شده بود که نفس زنان کنار هم دراز کشیدیم و کامیار از پشت بغلم کرد..

_لیلی.. لیلیِ من..

_جونم کامیارم.. جون دلم

گردنمو بوسید و گفت

_دیگه مال من شدی.. عاشقت بودم، بعد از امشب عاشقترت شدم.. لعنتی خوشمزه

از حرکت لب و زبونش روی گردنم قلقلکم اومد.. برگشتم طرفش و گفتم

_اصلا فکر نمیکردم اون مرد بداخلاق و یخی که هی پاچه مو میگرفت و میگفت دور باش اینقدر عاشق و هات باشه

گردنمو گاز گرفت و گفت

_باعثش کیه؟ هان؟.. یه عروسک خوشگل کوچولو که دلمو برد و مجنونم کرد

گردنمو از دندوناش کشیدم و لباشو بوسیدم و گفتم

_بالاخره بعد از قرنها، لیلی و مجنون به هم رسیدن و شب زفافشون شد

منو کشید سمت خودش و محکم بغلم کرد و گفت

_این حرفارو میزنی نمیترسی بازم کار بدی دستمون؟.. نکنه هات دوست داری شیطون؟ هان؟ بیا ببینم خودت کرم ریختی

بین دستاش دست و پا زدم و داد کوچیکی کشیدم که بسه ولم کن غلط کردم، ولی به چند لحظه هم نکشید که با کمال میل بازم تسلیمش شدم و غرق لذتی که با هر تماس و نوازشش توی بدنم میپیچید شدم..

از اینکه ۱۲ ظهر بود ولی من و کامیار هنوزم توی رختخواب بودیم، از نگارجون و منیره خجالت میکشیدم و نمیتونستم برم پایین که گوشیم صدا کرد و دیدم یه پیام از منیره اومده..
نوشته بود من و نگار خاتون رفتیم باغ، دو روزی اونجاییم، خوش بگذره..

از درک و فهمشون کیف کردم و از آخرین جمله ی منیره ی شیطون خنده م گرفت..

کامیار غرق خواب بود و منو بغل کرده بود و حتی تو خواب هم ولم نمیکرد..
با صدای خنده م بیدار شد و پشت لختمو بوسید و گفت

_عروس ناز و شیطون من به چی میخنده؟

اس ام اس منیره رو نشونش دادم و اونم خندید و گفت

_باو ایول نگار سلطان.. دمت گرم خدایی

و منو بغل کرد و یهو روم خیمه زد..

_پس تنهاییم و میتونیم راحت باشیم

خندیدم و گفتم
_نه اینکه دیشب اصلا راحت نبودی و معذب بودی

چشماش شیطون شد و گفت
_باور کن معذب بودم.. راحتی رو الان نشونت میدم

نهههه ای گفتم و ملافه رو دور خودم پیچیدم و خواستم بلند شم و فرار کنم از دستش که آخرین لحظه دستمو گرفت و انداختم روی تخت و گفت

_کجاااا؟.. این دو روزو که تنهاییم نمیزارم از روی این تخت جم بخوری

_یا خدااا.. کامیااار..

_جووون و کامیار.. بیا میخوام نشونت بدم راحت بودنم چه جوریه