اسطوره رو مدتها پیش( شاید حتی خییییییلی وقت پیش قبل از استاد خلافکار) اسمش شنیده بودم شاید یک خلاصه ای ازش خونده بودم الان یک چیزهای مبهمی یادم😐😕

سلا‌م.درباره رمان استاد خلافکار:
درواقع این رمان مثل بعضی رمانهای دیگه هدف اصلیش به تصویر کشیدن صحنه بود و تعداد قابل توجه صحنه هم گویای همین مطلب هست. در ابتدا قلم قوی داشت که این سیر همینطور تنزل پیدا کرد تا اینکه آخرای رمان ادم احساس میکرد هدف نویسنده فقط دو چیزه:۱_تموم کردن رمان حالا به هر صورتی۲_به تصویر کشیدن صحنه با استفاده از مطالب بسیار ضعیف و زرد(منظور از این مطالب ضعیف متن اصلی رمان بود که به نظر من متاسفانه دستمایه صحنه شده بود) که صحنه ها در خلال این مطالب جا گرفته بود.در ابتدای رمان نویسنده سناریوی قوی( هرچند تکراری و کلیشه ای)رو چیده بود که به مرور زمان این سناریو هی ضعیف تر شد و درواقع از هم پاشید به طوری که آخرای رمان ادم احساس میکرد نویسنده تنها و تنها میخواد رمان رو تموم کنه و بس و به همین دلیل هم رمان از پایان خوبی برخوردار نبود و درواقع پایانش یه نوع سقوط بود از اتفاق های بسیااار افسانه ای استفاده شده بود(آخر رمان)که فقط مقصودِ این اتفاقهای غیر قابل باور پایان خوش بود(اتفاقهایی مثل زخمی شدن امیر که البته دلیلش هم مشخص نبود و رقاص شدن همسرش(لیلی اگر اشتباه نکنم) و باز هم به هوش اومدنِ امیر و…) در کل به نظرم این رمان سطح بالایی نداشت و بیشتر شبیه رویا پردازی های بچگانه ای بود که حتی پوسته بزرگانه هم نداشت.
تمام

ممنونم الناز جونم بابت ایده ی جالبت 😘💋
من رمان اسطوره رو تاحالا نخوندم .
اما رمان استاد خلاف کارو فقط حدود ۱۰ پارتشو خوندم ، اصلا از رمانش خوشم نیومد .رمانش کلا در باره ی این که برای رسیدن به خواسته و هدفات باید از یک نیاز جسمی استفاده کنی و همونو پررنگ کرده بود . از شخصیت لیلی کلا یک فرد لجباز و بی فکر و یک دنده بود اصلا خوشم نیومد . امیرکیاهم چون دخترارو گولشون میزد ، اصلا خوشم نیومد .

اول ممنونم از الناز عزیزم که رمان در سایه سار بید و به ما پیشنهاد داد
و سپاسگزارم از ایده ی خیلی خوبی که دادی عزیزم
دوم از آیلین عزیز دلم مچکرم بابت نقد بسیار عالی که انجام داد
سوم با امیر علی کاملا موافقم و البته تا حدودی ولی از حق نگذریم
خیلی دیگه کشش داد نویسنده و کلا از هر چیزی که می شد می رسید
به نقطه اول رمان و این یکم برای من جالب بود