آخ
الان که پیامتو خوندم اشک چشمام همینجور روونه
یکم شبیه این اتفاق واسه مامانم هم افتاده بود خیلی وحشتناک بود بخاطر همین کامل میتونم درکت کنم
البته که مامانم بچه هاش دوقلو بودن و یکیشون تو ۵ ماهگی مرد و اونو برنداشتن،به جاش مامانم هر هفته میرفت آمپول میزد که یوقت این یکی بچه هم چیزیش نشه خیلی خیلی بد بود،بعد هم هر دو رو دنیا آوردن ولی خب یدونه داداشام واسم موند
بعد اونموقع که تازه فهمیده بودم، من بچه بودم و چون که هر دو پسر بودن من میگفتم یه آجی هم میخوام دو تا داداش نه
بعد که اینجوری شد من همش میگفتم که تقصیر منه،تو دلم میگفتم اولین باره که افکار درون مغزمو در این مورد به کسی گفتم😭😭الان که گفتی دوباره یادم اومد اون روزا رو😭

اینم بگم الان که اینو گفتم هی حس میکنم یه اشنایی اینجا هست و نباید میگفتم
نمیدونم چرا😂😭