اصلا مگر نگفته بود به وجود او عادت کرده است؟!

شروع عشق از همین عادت کردن و وابستگی ها می‌آمد دیگر…

ارسلان سمت موبایل برگشت اما قبل ازینکه دستش روی دکمه خاموش کردن برود چشمش به شماره افتاد و پوف کشید

بی اعصاب تماس را وصل کرد

_ بگو عمان ، مختصر مفید اخبار خوب بده وگرنه همتون اخراجید

دلارای زانوهای برهنه اش را زیر بدنش فرستاد و ربدوشامبر را محکم تر دورش پیچید

سردش بود و نگران بچه

صدای ارسلان که بالا رفت بیشتر در خود جمع شد

_ ببند بابا … اونجا یک مشت زالو جمع کردم که در نبودم از درآمد کلاب بخورن و بخوابن و چاق شن

دلارای با بی حوصلگی ابرو بالا انداخت

قبلا در لپ‌تاپ ارسلان عکس های کلاب دبی را دیده بود

مجلل بود اما او دوستش نداشت

دخترهای نیمه برهنه ایرانی ، نوشیدنی های الکلی و شیخ های شکم گنده‌ی پولدار ترکیب قشنگی نبود

آلپ‌ارسلان کلافه موهایش را چنگ زد

_ بده گوشی رو بهش

ثانیه ای مکث کرد و بعد فریاد کشید

_ من دستم بهتون برسه پدرتونو در میارم
بده گوشی رو بهش میگم

دلارای روی کاناپه نیم خیز شد و بی حوصله به او نگاه کرد که حال بدون هیچ مکثی با صدای بلند عربی صحبت میکرد

_ حسنا استمع لي أصلح كل شيء وإلا سأقتلك انا ذاهب الى هناك سوف أطرد الجميع اللعنة عليك

نمیدانست مرد پشت خط چه گفت که ارسلان عصبی تر شد

بالاخره تماس را قطع کرد و خشمگین دستی به موهایش کشید

_ بی پدرای حمال

دلارای حرفی نزد
حتی نگفت از این ناسزاهایی که تنها من میشنومشان نفرت دارم
جرات دخالت نداشت

آلپ‌ارسلان اما با عصبانیت سمت آشپزخانه رفت و هم زمان صدایش را بالا برد

_ پاشو یک چیزی بپوش نشین اونجا

دلارای ابرو بالا انداخت
شک نداشت موضوع مهمی بود که ارسلان حتی از رابطه‌شان گذشته است

او که از آشپرخانه با بطری آب بیرون آمد به سرعت بلند شد

_ هنوز اونجایی که

آرام جواب داد

_ میرم الان

_ لباساتو جمع کن ، چمدون تو کمد هست

بهت زده پرسید

_ چمدون چرا؟

_ میخوام بفرستمت خونه بابات!

صورت وارفته دخترک را که دید کلافه ادامه داد

_ میریم دبی

دلارای متعجب سر تکان داد

_ منم بیام؟!

ارسلان کلافه تشر زد

_ وقتی میگم جمع کن یعنی میای
لفتش نده اولین بلیطی که گیرم بیاد و میگیرم

دلارای این پا و آن پا کرد

_ میگم … چند روز میمونیم؟

_ نمیدونم ، شاید دو سه هفته شاید دو سه ماه شایدم بیشتر
باید کارامو درست کنم تا گند نزدن به حاصل جون کندنام

دلارای لبش را میان دندان هایش گرفت و به سرعت حساب کرد

اگر بیشتر طول میکشید و او نمی‌رفت

بچه دنیا می‌آمد!
به همین آسانی
ارسلان برمیگشت و پسرک دنیا امده بود
آنقدر بی رحم نبود که نوزاد را از خانه بیرون کند

ناخواسته لبخند زد
برای ثانیه ای حضور خدا را حس کرد
همه چیز درست شده بود

معجزه که میگفتند این بود؟!

_ من نمیام!

ارسلان که با اخم سمتش برگشت ناخواسته یک قدم عقب رفت

_ یعنی میشه من نیام؟

_ نه! برو چمدون منم ببند

_ چرا؟ قول میدم مراقب خونت باشم
به خدا کاری نمیکنم ارسلان

_ چه مرگته تو؟ دارم میبرمت دوبی
تو تا حالا مسافرت جز قم و مشهد رفتی دخترحاجی که حالا ناز میای؟

دلارای آنقدر مضطرب بود که تحقیرش را نادیده گرفت

_ بذار من بمونم