_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_-_

با بیرون آمدنش از اتاق همه یک صدا هو کشیدند و دست زدند

ریز خندید

_ دیوونه ها

آزاده و خواهرش ، هنگامه و دو دختر دیگر که دوهفته پیش با آن ها آشنا شده بود و می‌دانست دخترخاله هایش هستند ، مانیا ، بنفشه و بیتا دوقلوهایی که در دبیرستان با هم دوست بودند و صحرا دوست دوران دبستان دلارای و مانیا

باورش نمیشد!

بدون اینکه هیچ کس و کاری داشته باشد و خانواده‌اش قبولش کنند در جمعی دخترانه نشسته بود

پیشنهاد مهمانی سیسمونی گرفتن را هنگامه داد

آزاده و مانیا به شدت موافق بودند و او تمام مدت حسرت دلِ خوششان را میخورد!

مخالفتی سرسخت کرد اما برای آن ها ذره ای اهمیت نداشت

بادکنک ها و تدارکات دیگر هم کار هنگامه بود

مثل همیشه از جیب آلپ‌ارسلان

دستش را روی شکمش گذاشت و به سختی روی کاناپه نشست

مانیا دست زد

_ خب خب خب
شاید فکر کنید مهمونی گرفتیم برای سیسمونی و اون داستانا اما اشتباه میکنید

هنگامه با خنده ادامه داد

_ گفتیم دور هم جمع شیم بلکه دعای شما بگیره و دلارای تا زایمان منفجرنشه

بقیه خنديدند و او با حرص پشت چشم نازک کرد

پسرک معصومش اصلا هم تپل نبود!

آن ها کجا بودند زمانی که جنین بیچاره زیر دست و پای داراب در شکم او کتک میخورد؟

بعدها هم که ویار و حالت تهوع اجازه رشد نداده بود

ویتامین و … مصرف نمیکرد و اوضاع خوب نبود

حال در این چند ماه به بچه رسیده بود

قرص های ویتامین و آمپول های تقویتی خارجی با پیشنهاد دکترش بود!

دستش را روی شکمش گذاشت و به دخترها که میخندیدند چشم غره رفت

_ بسه جمع کنید خودتونو
بچم و چشم میکنید از آخر

آزاده خندید

_ به ما چه ربطی داره؟ میخواستی هنگامه رو دعوت نکنی

هنگامه ادا در آورد

_ هنگامه خودش صاحب مجلسه!

دلارای لبخند زد

_ ولش کنید شماها هنگامه رو
بچه دنیا بیاد هنگامه تا آخر عمر فحش عمه میخوره هرچی بدی تو زندگیش کرده بخشیده میشه
شماها فکر نامه اعمال خودتون باشید انقدر به وزن جوجه‌ی من گیر ندید

همه خندیدند و هنگامه سمتش هجوم آورد

خودش را جمع کرد و با خنده جیغ کشید

_ حاملم هنگامه حامله

صحرا با خنده سرتکان داد

_ دلی خیلی خبرچینه بهتون هشدار میدم
بچه دنیا بیاد بهش میگه عمه‌ات تورو حامله بودم دست روم بلند کرد

مانیا خودش را جلو کشید

_ وای یادته؟ سوم دبستان بودیم تقلب میکردیم میرفت به معلم می‌گفت؟!

دلارای با خنده کوسن کاناپه را سمتش پرتاب کرد و آزاده قهقهه زد

_ چه قدر چندش بودی دختر

بیتا ابرو بالا انداخت

_ این که چیزی نیست
سوم دبیرستان آزمون داشتیم دبیره یادش رفت بگیره
همه‌ی کلاس خوشحال بودیم یهویی دلی خانوم یادآوری کرد

بنفشه خندید

_ چه قدر فحش خورد

بیتا سر تکان داد

_ انقدر حواسش به آزمون و امتحان بود ما شک نداشتیم دکتر میشه!

جمع ساکت شد
دلارای سرش را پایین انداخت و آه کشید

دکتر نشده بود
اصلا در چه ماهی بودند؟
کنکور گذشته بود؟
البته که گذشته بود
جوابش هم آمد؟
میدانست که آمده
حتی میدانست صحرا میکروبیولوژی قبول شده و دوقلوها مدیریت میخوانند

او چه؟
او زن شده بود
صیغه شده بود
مادر شده بود
مادر فرزند کسی که می‌ترسید به او حرفی از پسرشان بزند!

هنگامه با دیدن سکوت جمع دست هایش را بهم کوبید

_ بسه بسه غصه نخور الکی
برادرزادم باید علی بی غم دنیا بیاد

از جا بلند شد و هم زمان که از کنار دلارای میگذشت سرش را خم کرد

بوسه ای روی شکم برآمده اش زد

_ دنیا بیاد خام خام جیگرشو میخورم

مانیا صوراش را کج کرد

_ اه این حرفا چیه میزنی

دلارای لبخند زد

_ هوس جیگر کردم!

همه یک صدا اعتراض کردند و غر زدند

هنگامه کنترل را برداشت

_ پاشید پاشید
تو جشن سیسمونی برادرزادم باید همه قر بدن وگرنه قبول نیست

اول از همه دست دلارای را کشید و او با خنده بلند شد

باید گذشته را پشت سر میگذاشت
زندگی او اینطور بود
شاید روزی دوباره برای کنکور می‌خواند ، شاید روزی دانشگاه میرفت و پیشرفت میکرد اما مگر راه خوشبختی همه یک جور بود؟

شاید میتوانست جور دیگری خوشحال باشد
نمی‌دانست…

راست ایستاد و همراه هنگامه چرخید

چرخید و چرخید و صدای خنده هایش بلند شد

پیراهن بلند حاملگی به تن داشت

روی شکمش پنگوئن کوچکی سرش را بیرون آورده و او عاشقش شده بود

دوباره چرخید و خندید

بلند تر
انگار پسرک هم از شادی مادرش خوشحال بود

بلندتر خندید
آزادانه و بدون ترس

هم زمان کلید در قفل چرخید

هیچکس متوجه نشد
همه با لبخند محو دخترک و خنده هایش بودند