من و عسل ریز ریز خندیدیم و سامیار گفت:

-بخور عزیزم..نفستو نگه دار یهو بده بالا..

خنده ی من و عسل بیشتر شد و سوگل چشم غره ای به سامیار رفت:

-ممنون از راهنماییت..

بعد دوباره به لیوان نگاه کرد و با اکراه جرعه ای ازش خورد و باز نالید:

-خیلی بد مزه اس..

فاطمه خانم کنار سامان نشست و گفت:

-لوس نشو سوگل..بخور برات خوبه..

سوگل با اخم و اروم اروم دمنوشش رو خورد و بعد لیوان رو به سامیار داد و اون هم روی عسلی کنارش گذاشتش….

سورن صداش رو صاف کرد و گفت:

-اسمی مد نظرتون هست براش؟..

سوگل به سامیار نگاه کرد و با ذوق گفت:

-سامیار انتخاب کرده..

سامان ابرویی بالا انداخت و گفت:

-الله اکبر..چی می خواهی بذاری داداش؟!..

همه مشتاق و منتظر به سامیار نگاه می کردیم تا زودتر اسم انتخابیش رو بگه…

سامیار به سوگل نگاه کرد و سوگل با چشم هایی که برق میزد، سرش رو به تایید تکون داد…

سامیار اروم نگاهش رو چرخوند سمت بچه که خیلی اروم خوابیده بود…

کمی نگاهش کرد و بعد نفس عمیقی کشید و با لحن مهربون و پر احساسی لب زد:

-نفس!..

#پارت1733

من و عسل تو جامون جستی زدیم و کف دست هامون رو بهم کوبیدیم و با ذوق جیغ خفه ای کشیدیم که از حرکتمون صدای خنده ی همه بلند شد….

عسل دست هاش رو جلوی سینه ش تو هم قفل کرد و با ذوق گفت:

-وووی ننه..خیلی بهش میاد..

من هم با نیش باز شده، سرم رو به تایید تکون دادم و فاطمه خانم با محبت گفت:

-انشالله خوشنام باشه مامان جان..چه اسم قشنگی انتخاب کردین…

سورن و سامان هم تبریک گفتن و بعد از تشکر سوگل و سامیار، دوباره همه اروم سر جامون نشستیم….

لبخند پت و پهنی روی لب هممون نشسته بود و با شادی به نفس کوچولو نگاه می کردیم…

اسمش خیلی بهش میومد..

عسل سرش رو بهم نزدیک کرد و اروم گفت:

-ولی من یکم تو ذوقم خورده..

با تعجب نگاهش کردم و گفتم:

-چطور؟!..

دوباره سرش رو تو گوشم اورد و گفت:

-اخه خوشگلیه پدر و مادرشو ببین..باید خیلی قشنگ تر میشد..چیه این قیافه ی قرمز و چروک…

خنده ام گرفت و لبم رو محکم گزیدم:

-هیس ارومتر..همه نوزادا اول همین شکلین..بعد یکی دو ماه تازه شکل میگیرن…

-یعنی میگی خوشگل میشه؟..

نگاهم رو به نفس دوختم و با محبت سرم رو به تایید تکون دادم:

-اره اما دلت میاد..نگاه کن چه نازه..

عسل زیرچشمی به نفس نگاه کرد و گفت:

-اره دیگه بچه امونه..مجبوریم تحملش کنیم..

#پارت1734

می دونستم داره شوخی میکنه و از وقتی نفس به دنیا اومده بود، هردفعه که نگاهش می کرد، براش غش و ضعف می رفت….

نفس واقعا هم نوزاد خوشگل و نازی بود..از تمام نوزادهایی که تا حالا دیده بودم قشنگ تر بود….

من هم از همین الان براش میمردم..خصوصا که رنگ چشم هاش کپی چشم های سوگل و سورن بود….

هردفعه چشم هاش باز بود و با کنجکاوی به اطرافش نگاه می کرد، دلم برای اون چشم های سبزعسلی خوشگلش غش میکرد….

یهو با صدای سوگل من و عسل تو جامون پریدیم:

-شنیدم چی می گفتین..

با اخم و چپ چپ داشت نگاهمون می کرد که من سریع گفتم:

-من نگفتم..عسل گفت..

چشم های عسل گرد شد و مشتش رو جلوی دهنش گرفت و شاکی گفت:

-اِاِ ادم فروشو ببین..

سوگل با همون عصبانیت تصنعی با حرص گفت:

-عسل خانم جرات داری طرف دخترم بیا..حق نزدیک شدن بهشو دیگه نداری…

عسل لبخند خر کننده ای زد و با لحن لوسی گفت:

-سوگل جونم..

-کوفت..نبینم طرف دخترم بیایی..

-میدونی که من براش میمیرم..قربون شکلش برم…

سوگل با حرص گفت:

-ببند عسل..

سامان متعجب و با خنده گفت:

-چی گفتی عسل؟!..