اینبار با صدای سوت و هلهله‌ای که از سمت تالار به گوش رسید، بله‌ی کیمیا را برایمان نشان داد!   پس قرار بر این بود مراسم حالا اغاز شود، باید به رختکن میرفتم! از کنار قباد رد شدم و بی توجه به اوی خشک شده، راهی تالار شدم، کیمیا را همان ابتدا دیدم، دست

  کمی توی سکوت به صورتش خیره شد و وقتی دید قصد جواب دادن نداره، دستش رو از روی دست پرند برداشت و برد سمت صورتش…. سر انگشت هاش رو این دفعه پشت پلک پرند کشید و با همون لحن ادامه داد: -دلم لک زده واسه اون نگاه خوشگلت..بیشتر از این مجازاتم نکن..حق داری حتی نگاهمم نکنی اما من اینجوری