_ آشنا میشی ساینا موهای بلندش را پشت گوشش زد و آه کشید _ باعث افتخاره آلپ‌ارسلان! _ رواعصابش نرو _ باور کنم دوستش داری؟! _ رو اعصابش بری میره رو اعصاب من! منم کم طاقت … یهو دیدی زدم زیر این پروژه و طراح عوض کردم ساینا با پوزخند نگاهش کرد نگاهش پر از تاسف بود ارسلان اما
ارسلان کمرنگ اخم کرد و صورت کوچک هاوژین را میان دستش گرفت نمایشی سرش را پایین آورد و کنار صورت دخترک گرفت _ شبیهم نیست مگه؟ ساینا بهت زده پچ زد _ یاخدا … نه! ارسلان پوزخند زد _ آره _ دخترته؟! ارسلان گونه‌ی آویزان هاوژین را بوسید
به چشمان عصبی ارسلان خیره شد و پچ زد _ بوسیدنم یادت رفته؟ آلپ‌ارسلان خشمگین پچ زد _ یادمه ، نشونت بدم دیگه چی یادمه؟ _ چندساعت پیش نشون دادنیارو نشون دادی! دیدم ، چندان چنگی به دل نمی‌زد پشت دستش را چندین بار آرام روی گونه‌ی ارسلان کوبید و ادامه داد
_ مگه خواستی؟ _ خواستم … به جونِ هاوژین خواستمش ثانیه ای مکث کرد و دوباره ادامه داد _ خواستمتون! دلارای آب دهانش را فرو داد دیگر منطقش را به قلبش ارجحیت نمی‌داد! در دل به خود تشر زد “نذار خرت کنه… دروغ میگه” _ دروغ میگی
آلپ‌ارسلان ابرو درهم کشید دلارای پشت هم غیرتش را نشانه می‌گرفت و او از خودش شاکی بود که چرا تیرهای دلارای به هدف می‌خورد! مگر نه اینکه دخترک برایش آنقدرها هم مهم نبود؟! _ زنم و من نکردم رقاصه‌ی کلابم! وقتی پیداش کردم که رقاصه بود دلارای غرید _ من برای هیچکس
عکس را سرجایش برگرداند _ داشتم پاتختی رو گردگیری میکردم ساینا پوزخند زد _ گردگیری یا فضولی؟ ابروهایش را درهم کشید و حرفی نزد کنجکاو بود اما نه کنجکاو عکس های این زن! تنها از دیدن مردهای آشنای درون عکس تعجب کرده بود ملافه ها را برداشت و بلند شد
بی توجه به او در را باز کرد و پیاده شد خم شد تا هاوژین را بغل بگیرد که ارسلان در سمت خودش را باز کرد _ خودم میارمش بی اعتنا به او بچه را بغل گرفت و سعی کرد به دردی که زیر شکمش پیچید توجه نکند _ لازم نکرده
دلارای بی توجه به او بستنی را از دست هاوژین کشید و دخترک عصبی داد زد _ ماما دلارای با اخم انگشتش را تهدیدآمیز سمت او گرفت _ کوفت ، شبیه باباش صداشو میبره بالا بی ادب هاوژین بغض کرده لب چید و ارسلان با ابروهای درهم عقب کشیدش _ چه
دلارای بی حال پوزخند زد صدایش از ته چاه بیرون می آمد _ هرچقدر از امتیاز زنت بودن استفاده کردم اینم به کارم میومد نگه دار برای مادر بچه‌های آیندت! هم زمان پرستار وارد شد دمای بدن هاوژین را گرفت و خیره به صورت رنگ پریده‌ی دلارای ، پرسید که کمک لازم
بی حال سمت در سرویس بهداشتی رفت ارسلان هاوژین را روی تخت خواباند و ناخواسته لب هایش را به پیشانی اش چسباند ترسیده بود… برای اولین بار در عمرش برای سرماخوردگى ساده کسی به حد مرگ نگران شده بود! هاوژین بغض کرده انگشتش را روی رد سوزن گذاشت و نالید _اوف
آلپ‌ارسلان به صدای نگرانش هم رحم نکرد! _ میخوای بدونی چرا؟ چون مادر بی فکرش وقتی باید به بچه می‌رسید درگیر فرار بود و الان دکترا حدس میزنن سیستم ایمنی بچه مشکل داشته باشه دلارای بغض کرده پیشانی اش را مالید هردو بخاطر شرایط هاوژین عصبی بودند وارد اتاق که شدند پرستار
دلارای بی مکث سمت بچه خم شد آلپ‌ارسلان زودتر از او هاوژین را در آغوش کشید و غرید _ این شکلی قراره بیای دخترحاجی؟ دلارای گیج نگاهی به خودش انداخت که حتی لباس زیر هم به تن نداشت و دکمه های پیراهن ارسلان باز بود آهی کشید و سمت تراس دوید شلوارش
_ کمکم کرد … اگر اون دختر نبود خدا میدونست ایران چه بلایی سرمون می‌اومد ارسلان پوزخند زد و آخرین کام را هم از سیگارش گرفت _ کمک؟ که بیای اینجا کمر بلرزونی جلوی شیخا؟ دلارای حرفی نزد حوصله ی دعوا نداشت در عوض مثل گربه ها خودش را به او
موهایش را چنگ زد و محکم کشید ارسلان آخی گفت و بی آنکه سرش را بلند کند کمرش را چنگ زد تشنه بود! تشنه ی آرامش و اشتیاقی که به او داشت و تا به حال برای هیچ زن دیگری حس نکرده بود! انگار فاصله حریصش کرده بود! مثل ببری که
لب های ارسلان روی پوست شانه اش گشت و کم کم سرش را پایین برد به بالاتنه اش که رسید دخترک ناخواسته هر دو دستش را مقابل دهانش گرفت و چشمانش را بست ارسلان با خشونت مچ هر دوستش را میان یک دست اسیر کرد و بالای سرش به کاناپه فشرد چشمان دلارای