_ بذارش روی تخت با شنیدن صدای آلپ‌ارسلان هاوژین را بیشتر به خود فشرد ارسلان با اخم جلو آمد _ بذارش روی تخت ، خودتم برو بیرون گرفته زمزمه کرد _ نمیتونی بیرونم کنی ، برم بچه‌امم می‌برم آلپ‌ارسلان بالای سرش ایستاد هاوژین پیراهن مادرش را چنگ زده بود و
دومین آسانسور فقط با کارتی که دست آلپ‌ارسلان یا مهمان های ویژه اش بود باز می‌شد کارت اتاق را به صفحه چسباند و در باز شد اسما میان رقص با بازو به دست حوریا کوبید و با چشم آن سمت را نشان داد حوریا بهت زده از حرکت ایستاد باورش نمی‌شد با چهره
فکرش متمرکز کار نمی‌شد نمیتوانست تمرکز کند خیال هاوژین که با آن وضع او را دست علیرضا رها کرده بود و دلارای آرامش نمی‌گذاشت پوف کشید مثل مردهای متاهل شده بود! ازدواج و پدر شدن این شکلی بود؟! مرد های دیگر چطور همه چیز را هندل میکردند؟! او حتی دقیقه ای نمیتوانست
آلپ‌ارسلان جلو آمد با تهدید انگشت اشاره‌اش را کنار سر جمیله روی دیوار کوبید و تاکید کرد _ دارم بهت هشدار میدم جمیله بدون اجازه‌ی من دیگه انگشتتم بهش نمیخوره فهمیدی؟ هرچی که شد ، هرکاری که کرد به من خبر میدی دستت بهش بخوره قطعش میکنم جمیله وحشت زده سر تکان داد و بی
دلارای بی حال نالید _ دختر منه پاهایش لرزید ارسلان بازویش را نگه داشت تا زمین نخورد _ پدرش منم! دلارای چشمانش را بست دنیا روی سرش آوار شده بود کاش می‌مرد اما دخترکش را نمیگرفتند کاش مرده بود…. با اشک هق زد _ بچه‌ی من پدر نداره بچه‌ی
دلارای جمله اش را نشنید تنها دخترکش را دید که در آغوش علیرضا از کلاب دور می‌شوند وحشت زده صدایش را بالا برد _ کجا میبره بچه‌ی منو؟ حق ندارید ازم دورش کنید خواست سمتشان قدم بردارد که بازویش میان دستان آلپ‌ارسلان اسیر شد سرش گیج میرفت و تعادل نداشت بی جان جیغ
اتومبیل توقف کرد یکی از بادیگارد ها در را باز کرد و به محض پیاده شدن صدای دلارای را شنید _ هاوژین؟ پوزخند زد باز هم هاوژین! دلارای دخترش را می‌خواست و هاوژین هم مادرش را! دلارای بخاطر بچه او را رها کرده بود و حالا هم نگران از دست دادنش بود
ارسلان همچنان به موجود کوچک میان دستانش زل زده بود او کی تا این اندازه صبور شده بود؟ دخترک برای کلافه کردنش از هیچ تلاشی دریغ نکرده بود! دوست داشت بداند کنار دلارای هم همینقدر ناآرام است و آتش میسوزاند؟ چطور هم کار‌می‌کرد و هم به بچه می‌رسید؟ او و علیرضا تنها یک
علیرضا با رنگ پریده توضیح داده بود که او و آلپ‌ارسلان تنها بچه را عوض کرده بودند و به عقلشان نرسیده بود باید دوباره پوشکش کنند و ابوتراب عصبی سر تکان داده و پذیرفته بود سوار ماشین که شدند هاوژین همچنان گریه می‌کرد شلوارکش خیس بود و تمام صورتش از انواع میوه و شیرینی کثیف شده
آلپ‌ارسلان چند نفس عمیق کشید و بالاخره توانست خودش را کنترل کند علیرضا با نیش باز صدای آهنگ عربی را بالا برد _ دو بار دیگه روت کارخرابی کنه میتونی سرتو بالا بگیری بگی من واسش هم مادر بودم هم پدر از نوجوانی تیپ و استایل برایش حرف اول را می‌زد
ابروهای علیرضا بالا پرید و آلپ‌ارسلان بچه را از میان دستان او بیرون کشید علیرضا خودش را عقب داد _ ازش آب میریزه ، خشکش کن _ با چی؟ _ چه بدونم من ارسلان آلپ ارسلان پوف کشید ناچار کتش را از تن بیرون آورد و دور کمر دخترک گرفت
چشم غره ای به نیش باز او رفت و سعی کرد اعتنا نکند اما نشد پنجره های ماشین را پایین کشید و غر زد _ دارم خفه می‌شم علیرضا هرهر خندید و نفهمید چطور با اعصاب او بازی میکند! بالاخره کم آورد خیابان خلوتی کنار زد و اشاره کرد _ پوشک پاشه؟
*** دو روز از روزی که دخترک را در بیمارستان رها کرده گذشته بود دو روزی که خواب به چشمش نیامده بود جیغ های هاوژین اجازه نمیداد کسی در کلاب چشم روی هم بگذارد کلافه بود عصبی تر از هميشه همه چیز بهم ریخته بود و او انگار هیچ شباهتی به آلپ‌ارسلان گذشته نداشت
دلارای هق‌هق کنان گوشه‌ی دیوار جمع شد تمام تنش از وحشت می‌لرزید ، گوشه پیشانی اش خونریزی داشت و لب هایش ملتهب بود باریگاردی که در چهارچوب در ایستاده بود محترمانه توضیح داد _ سيدي ، الفتاة قد عصيت أو غير ذلك…. ارسلان خیره به دلارای پچ زد _ اسكت (خفه شو)