امیرعلی بسته خریدش را از کیسه های خرید خورشید جدا کرد و از مغازه بیرون آمدند . امیر علی با رضایت به چشمان درخشان خورشید نگاه کرد . خودش هم از این خرید راضی بود ، چون عذاب وجدانش را کمتر کرده بود …….. امروز با اینکه جلسه مهمی داشت ، اما نتوانست بی خیال این خرید شود و جلسه

خورشید نتوانست نخندد ……… نگاهش را از امیرعلی گرفت و داخل رفت . – کوتاه نیست ……… مطمئن باشید . داخل رفتند و امیرعلی به پسر فروشنده دستور داد مانتو ، از همان مدل بادمجانیِ دکمه پهن ، سایز خورشید بیاورد . مانتو را گرفت و به دست خورشید داد و تا اطاق پرو همراهی اش کرد . خورشید داخل

با رسیدن به مرکز خرید بزرگی سرعتش را کم کرد و وارد پارکینگ شد ……….. خورشید به ماشین های داخل پارکینگ نگاه می کرد و کنجکاو دور و اطرافش را می پایید ……… مادرش همیشه می گفت این مرکز خریدهای بالا شهر هر چیزی را به قیمت خون پدرشان می فروشند . – خوب دیگه پیاده شو که رسیدیم .

– مح ……… محرمم . – مح …….. رم ؟ یعنی چی ؟ نمی فهمم . – من ………. من ……….. من ……… و ناتوان از حرف زدن ، باز به گریه افتاد . سروناز گیج و سردرگم ، حرصی پرسید : – تو چی ؟ بگو تا جون به لبم نکردی . – صیغه …….. آقا شدم ……… یه

پله ها را دو سه تا یکی می کرد و پایین می رفت …….. تا کنون در تمام مدتی که خورشید این خانه زندگی کرده بود ، هرگز صدای فریادش این چنین به گوشش نرسیده بود ……….. می ترسید برای این امانتیِ در خانه اش اتفاقی افتاده باشد ……… به سمت اطاق خورشید می دوید که صدای بلند گریه های

امیرعلی با همان نگاه سیاه و ظلمانی و قیر مانندش ….. با همان ابروان پهن و کشیده در هم فرو رفته اش …….. با همان فک استخوانی و فشرده در هم به سمت خورشیدِ در مبل فرو رفته ، قدم برداشت . -تو چرا اینطور شدی ؟ خورشید نگاهش تنها میخ آن ابروان مشکی در هم گره خورده امیرعلی بود

– بله ممنون …….. من کلا با غذاها مشکلی ندارم. امیرعلی به چشمانش نگاه کرد ……. به راستی که خورشید چشمان زیبایی داشت …….. نفس عمیقی کشید و از جایش بلند شد . – خواهش می کنم …… پس شبت بخیر . از اطاق خارج شد و سمت میز رفت ……. سعی کرد ذهنش را منحرف کند . باید اعتراف

چشمان زمردی خورشید برقی از ذوق زد …… نمی دانست این همه هیجان را کجای دلش جا دهد …. پنجه در هم فرو برد و با ذوق به آن سه روزی فکر کرد که این مرد الان به او قولش را داده بود …… سه روز صبح و شب با مادرش و آغوش گرم و امن او . – واقعا

– مامان با این حرفاتون فقط دارید به من توهین می کنید …. بسه خواهشا …… خورشید همینجا می مونه ……… به خدا خجالت می کشم حتی در مورد حرف های شما در باره این دختر بیچاره فکر کنم ………. شما نگران چی هستید ؟ ها ؟ خانم کیان درون چشمان امیرعلی خیره شد …………. چشمان سیاه امیرعلی کم کم

– خسته نیستم آقا . – گفتم نه …….. لازم نیست . خورشید پافشاری کرد : – حالا ……. امیرعلی ابرو درهم کشید و میان حرف او پرید …….. از همان اخم هایی که همه چه درون کارخانه و چه درون شرکت از آن حساب می بردند . – گفتم نه لازم نیست شام درست کنی ………… برو استراحت کن

این و…… این و بپوشید امیرعلی از تعجب و حرکت غیرمنتظره این دختر نمی دانست چه کند و یا چه بگوید ……… تنها متعجب به خورشید نگاه می کرد ……….. لیلا که همسرش بود ، برای او لباس انتخاب نمی کرد چه رسد به خورشیدی که شاید بر روی یک کاغذ همسر چند ماهه اش محسوب می شد اما در

– حالتون خوبه ؟ امیرعلی با شنیدن صدایی غیر منتظره ای ، غافلگیر شده چشمانش گرد شد و سرش بلافاصله سمت صدا چرخید و با صورت خورشید مواجه شد ………. تعجب و حیرت تنها چیزی بود که در آن لحظه از چشمان سرخ بیمارش می بارید ……… روی تخت خوابیده و دیدی به خورشید که تا ثانیه های پیش روی

آفتاب به لب بوم رسیده بود و سروناز چراغ های آشپزخانه را روشن کرده بود و سوپ خوش عطر و طعم خورشید هم آماده بود . یک ملاقه از سوپ لعاب افتاده خوش رنگ و طعم برای خودش ریخت و پشت میز نشست . – برای شما هم بریزم سروناز جون ؟ – نه الان نمی خوام . سر پایین

لیلا دستپاچه و به سرعت. جعبه را از دست امیرعلی کشید : – نه …… نه من این و زیاد ….. دستمالی کردم ……… اثر انگشتا دیگه رفتن . – هر چی هم که دستمالی شده باشه ، بازم پلیس می تونه اثر انگشت خورشید و روش پیدا کنه ……. شما نگران نباش لیلا جان . و با همان آرامش

امیرعلی بدون آنکه نگاه عصبی اش را از خورشید بگیرد ، سروناز را مخاطب خودش قرار داد : – می تونید برید . سروناز سری تکان داد و باز از خانه خارج شد و به حیاط برگشت . – خوب اگه حالت بهتر شده می تونی حرف بزنی . خورشید نگاهش کرد …….. ناراحت بود …….. کینه زن او در