××× در ماشین باز شد و بوی عطر اوِنتوسش پیچید تو ماشین… نگاهم و بهش دادم که لبخندی زد و گفت: _فکر نمی‌کردم بیای! سری تکون دادم _به عنوان یه دوست یا یه همکار یا یه پسرعمو یا هر چی خودت فکرش و بکنی اومدم جز شوهرت ژیلا… این و گفتم سوتفاهم پیش نیاد
نمی‌دونمی زیر لب گفتم و ادامه دادم _می‌دونستی پدر ژیلام میاد؟ _آره خب نگاه کلافه ای به اطراف کردم و تو دو راهی رفتن نرفتن مونده بودم که صدای آیدین اومد _جاوید؟! نگاهم و بهش دادم که ادامه داد _ببین کاری به خوب و بد ژیلا ندارم ولی این و تو می‌دونی که مادر پدرش
آیدین دستاش به حالت تسلیم بالا برد _داداش ما داریم حرف می‌زنیم چرا یهو جدی میشی میزنی جاده خاکی… باشه همونی که تو میگی ولی باید یاد آوری کنم آدما تغییر میکنن این قدر آوارو دست کم نبینش؛ نه فقط آوارو هر کس دیگه ایو یهو دیدی اون بره ی ضعیف تو سری خور از خودت گُنده
××× فرزان* تماس و قطع کرد وگوشی و پایین آورد تو صورتم خیره شده و گفت: _جریان یادگیری زبان آوا خانوم و چی بگم بهش آقا؟! دستی به فکم کشیدم و نگاهم و ازش گرفتم و دادم به پنجره سراسری اتاقم به باغ نگاه کردم و لب زدم _قبلا هم بهت گفتم سیاوش… هر چی
××× جاوید آقا بزرگ امضا رو که زد نفس عمیقی کشیدم و صدای وکیلش باعث شد نگاهم و بهش بدم _مبارک آقای آریانمهر سری به معنی تشکر تکون دادم که همه از جاشون بلند شدن و شروع به تبریک گفتن کردن این وسط آیدین ساکت و صامت نگاهم می‌کرد و خودمم درونم هیچ حسی
××× _میسوزه بابا زهرا _خانوم چیکار کنم یکم تحمل کنین ضدعفونیش کنم نگاهی به زخمم کردم و آه از نهادم بلند شد چقدر بد شده بود! دوباره با سوزش زخمم چشمام و بستم این بار دستش و که توش پنبه آغشته به بتادین بود چنگ زدم و گفتم: _ول کن ول کن نمی‌خوام بابا
سمت در خروجی رفتم که یهو جلوم سودابه سبز شد یکی از خدمه ای که از وقتی اومده بود اصلا گوش نمی‌داد به حرفام و باعث بی نظمیم شده بود اخمی کردم که با ابروهای بالا رفته گفت _عجله داری خانوم خانونا؟! قیافش و نگاه تروخدا نگاه ما این همه سال این جا داریم کار می‌کینم مارو جای
فقط خیره نگاهش کردم که اومد جلو ادامه داد _خیله خب باشه می‌دونستم به خاطر این که از شر ژیلام خلاص شی میای ولی گفتم به خاطر وجود آقا بزرگ تو عمارت می‌مونی امروزو خونه! بازم هیچی نگفتم که پوفی کشید _غلط کردم خسته بودم خوابم برد سرم و دوباره تو مانیتور لپتاپ کردم
ساکت نگاهش کردم و از جدیت کلامش که تو خونسردی بیانش می‌کرد تعجب کردم ادامه داد: _از امروز این ساعت بیدار میشی! سر میز با من صبحونه می‌خوری چون بعدش خدمه که میان مسئولیت همشون با تو… این یعنی مسئولیت خونمو گذاشتم رو دوشت ببینم جربزت چقدره چشمام گرد شد و اون حرفش تموم نشد: _وَ
××× آوا با تکون خوردنای کتفم چشمام و به زور باز کردم و نگاهم تو نگاه خانمی خورد! خانمی تقریبا میان سال و تپل که برام آشنا میزد… نگاهش که به چشمای بازم خورد گفت: _هزار الله اکبر چشمات چه خوشگله دختر… پاشو پاشو چقدر می‌خوابی؟ می‌دونی چقدر صدات کردم و چشم باز نکردی؟!
××× رو تخت غلتی زدم و نگاهم از در شیشه ای تراس به ماه خورد! نفس عمیقی کشیدم و تو جام نشستم و پاهام و تو خودم جمع کردم و همین طور که چونم و روی زانوهام می‌زاشتم لب زدم _چه تلخ حتی دیگه گریمم نمی‌گیره… انگار که حس های باقی مونده وجودمو با دستای خودم دارم
کل بدنم مور مور شده بود از نزدیکی زیادش طوری که بهم کامل چسبیده بود… دست انداختم رو دستاش که دور گلوم بود و بعد مکثی ولم کرد که شروع کردم سرفه کردن ازم فاصله گرفت تو طول اتاق شروع به راه رفتن کرد و و در اخر دستی رو صورتش کشید و روبه من ادامه داد
××× جاوید نگاهم فقط دور سالن می‌چرخید و می‌چرخید ولی نبود یا بهتر بود بگم نبودن و من فقط نگاهم و به دور سالن اطرافم می‌دادم تا شاید بالاخره دوباره ببینمشون با حس ضربه ای تو پهلوم توسط ژیلا به خودم اومدم و صدای عاقد و انگار تازه شنیدم _آقا داماد شمام زیر لفظی می‌خواید؟! همه
تماس و که قطع کرد نفس عمیقی کشیدم و از ماشین آیدین پیاده شدم. بعد مدتی ماشینم با گلای رُز قرمزی که روش تزیین شده پیچید تو کوچه قدم تند کردم سمت ماشین که همون لحظه آیدین از ماشین پیاده شد و با اخم سمتم اومد و وقتی بهم رسید گفت: _بیا اینم عروست… می‌بنمت دیگه
با شنیدن حرفش اخمام توهم رفت، سمتش برگشتم و بیخیال فاصله کممون تو صورتش جدی گفتم: _دیشب یه بار بهت گفتم من و با این اسم صدا نزن اگه این کارارو می‌کنم و پیشنهادت و قبول کردم فقط برای… _برای لجبازیا بچه گونت!؟ تو صورتم خم شد که لال شدم و فقط نگاهش کردم ادامه