با چشمای خونین به کریستوفری که با ترس و لرز بهم نگاه میکرد خیره شدم ، خون جلوی چشمم رو گرفته بود دوباره تبدیل به گرگ وحشی شدم دستم رو از آغوش کاترین بیرون کشیدم و با هرچه توان داشتم به جون کریستوفر افتادم ‌…. _نه نه نکن توروخدا

  _زودتر ببین کار کی بوده ، این فکرا منو دیوونه میکنه _پاشو برو داخل تو ، من پیگیر میشم فقط …. شماره ای که این عکسارو فرستاده و چه اَپی بوده رو بپرس گوشی راحیل که دستم بود رو باز کردم ، رمزش رو بلد بودم ، وارد شدم

  مادرم بهش گفته بوده سازمان دنبالشه. دنبال من و پدرم و بهتره بیاد کمکمون کنه ولی اون حرومزاده هیچ وقت نمیاد و بخاطر اون حیوون ترسو و بزدل مادر من کشته میشه. نفس های گرمِ نیاز رو از فاصله نزدیک احساس کردم اما به سمتش برنگشتم. نمی تونستم با

  ارسلان نیم نگاهی به دلارای انداخت _آره ، جلوی چشمم نباش. دلارای بغضش را قورت داد و دستانش را پشت کمرش برد. نگاه ترحم انگیز علیرضا را اصلا دوست نداشت. سکوت کرد و آهسته خودش را کنار کشید _ درد داری؟ چی برات بیارم؟ ارسلان کلافه صدایش را بالا

    _ جفتتون رو سر میبرم عوضیا…. با شنیدن این جمله ی کریستوفر در حالی که چاقوی نقره ای رو در دست گرفته بود صدای جیغ مهمان ها بلند شد همه ترسیده و عقب رفتند …. انگار که مجدداً کابوس هام داشت تکرار میشد … به زور جلوی گابریل

  ********************************************* “سوگل” چند بار پلک زدم و مبهوت به چشم های با محبت و لبخنده مهربونِ سامیار خیره شدم… چیزی که میدیدم رو باور نمی کردم..اینجا چیکار میکرد… الان باید پیش دوست دخترش روی تختش میبود نه اینجا روی تخت من… با این فکر اخم هام رفت تو هم

  ترسیدم،واقعا ترسیده بودم و دلم می خواست بلند شم اما بلافاصله پشت سرم ایستاد و سنگینی تنشو روی کمرم انداخت و دستام رو پایین کنار کمرم قفل کرد. می دونستم بهم اسیب نمی زنه،برای همین سکوت کردم و سعی کردم تحریکش نکنم. حوله مثل یک پر پایین کشیده می

  باگیجی به رفتنش نگاه کردم وگیج تر کلید به درانداختم و رفتم داخل.. بافکر اینکه مامان مثل همیشه پای تلویزیون باشه باصدای بلند سلام کردم که اعلام حضور کرده باشم و همزمان به طرف اتاقم رفتم.. اما هنوز به اتاقم نرسیده بودم که باصدای بلند وعصبی مامان سرجام خشکم

  – وای نه.. من نمی تونم امشب بمونم خونه ات! با اخمای درهم نگاهش کردم.. نمی دونم چرا زیاد به «امشب» توجه نکردم و بیشتر «من نمی تونم بمونم خونه ات» واسه ام بولد شد که گفتم: – باز تو رفتی تو فاز خجالتی بودن؟ مگه اولین بارمونه؟ –

  _با بابات که حرف زدم …. این عکسا برای خانواده شوهرش فرستاده شده ، شکایت هم کنی بی گناهیش اثبات میشه اما عکسا دست به دست میچرخه . بی حرکت نگاهش کردم _هرکس بوده کمر همت بسته آبرو باباتو از بیخ ببره و با این کارش تا حدودی موفق

  می خواست بیاد سمتم که گندم محکم نگهش داشته بود قلبم داشت می اومد تو دهنم چقدر صورتش سرخ شده بود خودش رو کش می داد و می خواست بیاد سمتم نگهش داشته بود. اگه می اومد حتما اروم میشد خواستم بگم ولش کن اما یهو از حرکت ایستاد