ارسلان بی حوصله پیراهنش را چنگ زد و غرید

_ چی شعر میگی بچه جون؟
پاشو میگم لباس بپوش لخت نشستی اونجا که چی؟

دلارای هق زد

خودش را گوشه تخت رساند و با دست های لرزان لباس ارسلان زا چنگ زد

_ ارسلان … توروخدا

_ چه مرگته؟ ای بابا
اونا کم بودن اینم روانی شده
پاشو میگم

_ من از تو حالم بد نشد توروخدا منو تحویل داراب نده ارسلان

گفت و بلندتر زار زد

ارسلان بی رحمانه بازویش را کشید و با خشونت بلندش کرد

مانتویی دخترانه که متعلق به هنگامه بود را از کمد بیرون کشید و سمت دلارای پرت کرد

_ بپوش اینو چرت نگو اینقدر

قبل ازینکه دلارای دوباره به التماس بیفتد ادامه داد

_ فعلا داداش جونت مشکل کوچیکه‌ست

دلارای وحشت زده لب زد

_ بابامم باهاشه؟

_ مامور باهاشه!

دلارای خشک شد
مردمک‌های چشمانش از ترس گرد شد و بهت زده لب زد

– چی؟ پلیس؟

بر خلاف دلارای که هر لحظه احتمال غش کردنش بود ارسلان خونسرد گفت

– آره پلیس! یه چیزی بپوش بیا بیرون بجنب چرا خشکت زده؟

دلارای چشم هایش را بست

دست و پایش شروع به لرزیدن کرده بود و چیزی زیر دلش پیچ میخورد.

به زور و بدون اینکه لباس زیر بپوشد، مانتو و شلواری به تن کرده و شالش را روی سرش انداخت.

تمام مدت بلند هق میزد

ارسلان با اخم خیره اش بود

_ بسه آب بدنت خشک شد

دلارای انگار منتظر واکنشی از او بود که سمتش رفت

_ سنگسارمون میکنن!

ارسلان سعی کرد لبخند نزند

_ آره ، قبلش شلاقم هست

دلارای وا رفت

انتظار داشت او بگوید اینطور نیست

وحشت زده زمزمه کرد

_ وای … وای

_ تازه من جریمه خودمو میدم
شلاقم میخرم
تو چی؟

دلارای دستش را مقابل دهانش گذاشت و نالید

_ داری شوخی میکنی؟!

ارسلان با جدیت اخم کرد

_ شوخی دارم من با تو؟

بغض دلارای منفجر شد

_ توروخدا نریم بیرون
توروخدا آلپ‌ارسلان … بیا فرار کنیم
توروخدا یک کاری کن تو بخوای میتونی

ارسلان بی حوصله پوف کشید

_ بسه ، ما نریم اونا میان تو

دلارای دستش را روی شکمش گذاشت و زار زد

_ من میترسم … شلاق …

_ احمقی؟ من میذارم تورو شلاق بزنن؟

دلارای بهت زده با چشمان اشکی نگاهش کرد و او ادامه داد

_ دو روز دیگه تو تختم رد شلاق رو پشتت باشه؟ انگار با قاچاقچی و چاقو کش میخوابم