تو اون جو سنگین، اجساس میکردم صدای نفس زدنهام داره تو خونه میپیچه و همه اون صدارو میشنون.
وقتی وسط سالن ایستادیم فقط مامان بود که حاضر شد از خودش رونمایی بکنه اما آقا رهام نه.
انگار خیلی علاقه ای به دیدن ما نداشت.
البته.
من کاملا بهش حق میدادم.
مامان دست به سینه رو به رومون ایستاده بود و تماشامون میکرد.
نفس عمیقی کشید و بعد انگار که ترکیب من و شهرام همچنان براش یه شوخی باشه گفت:

-باورم نمیشه شما دوتا اینهمه مدت مارو مضحکه ی دست خودتون کرده باشین

شهرام که همچنان دست منو سفت گرفته بود و لحظه ای رهام نمیکرد پرسید:

-من دخترتونو میخوام مستانه خانم.چه ویژگی و خصلتی دارم که باعث میشه منو لاقش ندونی!؟

مامان آشکارا از سوال شهرام جاخورد حتی به من من افتاد و گفت:

-من اینطور فکر نمیکنم شهرام‌جان…

-پس چه دلیلی وجود داره که شمارو ناراحت و مخالف ارتباط ما کرده ؟

مامان بازهم به سکوت افتاد اما بعد انگار که بارزترین ویژگی و دلیل ماجرا در لحظه به سرش خطور کرده باشه جواب داد:

-ژینوس! چه دلیلی محکمتر از وجود ژینوس تو زندگیت شهرام جان!
تو چطور تونستی وقتی با ژینوس بودی این دختر احمق و ساده دل منو به خودت وابسته کنی!؟

شهرام با صراحت گفت:

-چون دوستش داشتم و پشیمون هم نیستم.
این ژینوسی هم که میگین یه ارتباط اجباری بود! یه وصلت ناجور اجباری!
من میخوام که شما مارو حمایت کنین…من شیوا رو خوشبخت میکنم.
روح مادرمو قسم میخورم نزارم آب تو دلش تکون بخوره!