میترا هیچ نگفت و تنها نگاهش نمود .

ـ چه آزمایشی ؟

ـ آزمایش تشخیص بیماری های مقاربتی و مهمتر از همه هپاتیت و اچ آی وی .

ـ هیچ احتیاجی به آزمایش نیست ……. من همین الانشم می تونم بهت بگم که سالمِ سالمم ………… من آدمی نیستم که هر دقیقه با یکی بوده باشم .

ـ پس با مقوله آزمایش مشکل داری .

ـ نه به هیچ عنوان .

ـ پس موردی نداره اگه یک سری آزمایشات و انجام بدی .

ـ نه معلومه که هیچ مشکلی ندارم ……… قانون دیگه ای هم هست ؟

ـ فعلا این آزمایشات و انجام بده ، بقیه قوانین بمونه برای وقتی که جواب آزمایشاتت به دستم رسید .

میترا نگاهش را با اندکی عشوه و طنازی زنانه و سیاستمندانه در چشمان یزدان رقصاند و لبش را با زبانش مرطوب نمود .

ـ حالا ، می تونم شماره موبایلت و داشته باشم ؟

نگاه یزدان ابتدا به سمت و سوی لبان رنگ شده میترا کشیده شد و ثانیه ای بعد با پوزخندی محسوسانه ، در حالی که یک دستش را در جیب شلوارش فرو می کرد ، نگاهش بالا آمد و در چشمان میترا نشست …………. هیچ تمایلی برای قدم جلو گذاشتن و بوسیدن زن مقابلش نداشت …………. حتی اگر برای بوسیدن او ذره ای وسوسه می شد ، با وجود گندم در اطاق سی تی اسکن ، به هیچ عنوان قدمی برای این کار جلو نمی گذاشت .

گندمش میان لجنزار بزرگ شده بود ، اما می دانست پاک بار آمده و با دنیای سیاه و تباه شده او بُر نخورده …….. و حالا نمی خواست کاری انجام دهد که روح سفید و دست نخورده او را با کارهایش سیاه و لکه دار شود .

ـ زوده برای داشتن شماره من .

ـ پس من چطوری می تونم باهات در ارتباط باشم ؟

ـ فعلا از طریق مدیر برنامه هام ………. آزمایش که دادی ، جوابش و اون بهت اطلاع میده ……….. اگه مشکلی نبود ، خودم می یام دنبالت .

ـ آها .

یزدان قدمی به عقب برداشت و نفس عمیقی کشید و با سر به اطاق پشت سرش اشاره کرد :

ـ کار اون دختر تموم شد یا نه .

میترا ، دستی به موهای بیرون زده از کنار شالش کشید و سری تکان داد .

ـ آره تموم شده .

یزدان بدون اینکه چیز دیگری بگوید و یا منتظر جواب دیگری از سمت او بماند ، سمت اطاق سی تی اسکن چرخید و وارد شد و در را پشت سر خودش بست .

گندم که همانطور بی حرکت کنار دستگاه ایستاده بود و منتظر دستور جدیدی از زن بود ، با صدای باز شدن در ، نگاهش سمت در کشیده شد و با دیدن یزدان لبخند بی اختیاری روی لبانش نشست .

یزدان مانتو به دست به سمت گندم راه افتاد و پشت سرش ایستاد تا کمکش کند مانتو اش را به تنش بپوشاند .

ـ آروم دستت و بالا ببر که آستین مانتوت و تو دستت کنم .

گندم نگاهش را سمت در چرخاند :

ـ نمی تونم . زنه گفت تکون نخورم .

یزدان نزدیک ترش رفت ……… آنقدر از پشت سر نزدیکش شده بود که گندم با حس گرمای تن اویی که از این فاصله بیشتر حسش می کرد ، گردنش بی هیچ اختیاری سمت او چرخید و نگاهش سمت چشمان او بالا کشیده شد .

ـ من پرسیدم ، دکترت گفت کارت تموم شده می تونی لباست و تنت کنی بیای بیرون .

گندم آرام دستش را بالا برد تا یزدان آستین مانتو اش را دستش کند ………… با خروجشان از اطاق ، چشمان گندم به پزشکش افتاد که حالا انگار صورتش براق تر از دقایق پیش به نظر می رسید .

گندم با دست سالمش بازوی ضرب دیده اش را گرفت و آرام مالشش داد :

ـ دستم شکسته ؟

میترا در حالی جواب گندم را داد که نگاه خیره اش با آن لبخند معنادار نشسته بر روی لبانش ، روی یزدانی نشست که با آن نگاه خنثی و بی تفاوت و جدی اش ، خیره خیره نگاهش می کرد .

ـ نشکسته عزیزم ، فقط یه ترک کوچیک برداشته ……….. کافیه به مدت دو سه هفته زیاد تکونش ندی و چیزی هم بلند و کوتاه نکنی ، زود خوب میشه .