من نمی خواستم این آدم این طور به هم ریخته و داغون باشه بهش نمیومد استاد هامون فاخر همیشه توی اوج بود زبانزد همه توی غرور بود اما الان انگار به ته خط رسیده بود درکش میکردم عشقش ناتوان جلوی چشماش بود و هیچ کاری از دست این مرد بر نمیومد تا براش انجام بده و این باعث می

۹) با لحنی عصبی و توپی پر بدون سلام گفتم _مگه من با شما شوخی دارم؟ یعنی چی که همچین قراری ندارم؟ من کلی کار و زندگیمو ول کردم اومدم اینجا شما دو ساعته منو معطل خودتون کردین بدون اینکه برگرده گفت _یادم نمیاد اجازه ورود داده باشم بهتون !! اوپس!.. با من بود؟ حرفی که زد انقدر عصبانیم کرد