۱۵) انگار نه انگار که اون راستین بداخلاق و سرد همین مرد بود.. لبخند خفیفی زدم و یه دونه شکلات برداشتم کمی بعد گفت _خوب؟ سرمو سئوالی تکون دادم که چی خوب گفت _وقتتون تموم شد نمیتونستم تابلو رو از دست بدم گفتم _قبوله نفسی کشید و دستاشو قفل کرد به هم و فقط گفت _خوبه انگار عادت نداشت احساسش

  دلم برای این خنده هاشم تنگ شده بود نبودهددهورا و حتی روی دخترکمون تاثیر گذاشته بود که کم می خندید بیشتر وقتا توی خودش بود و من میدونستم به خاطر دلتنگی پدر شه…. صبحانه رو با هم خوردیم و اهورا گفت _میرم همه چیز به کیمیا بگم و ازش بخوام از اون خونه بره اصلامیگم بیاد اینجا زندگی کنه…