-اگه یه درصد فکر میکنی که راه نجاتی داری و میتونی از چیزی که الان هستی نجات پیدا کنی. یعنی روزی بیاد که از فرداش منو نبینی و خودتو برای اون روز پاک نگه میداری، متاسفانه… شونه ای بالا انداخت و لاقید گفت : -خیال شیرینیه اما زهی خیال باطل. تو هرگز از دستم‌رهایی نداری و تنها روزی که

  – هرچی باشه اون پدرته. کسی خاطرات شو نمیتونه ازت بگیره، گلی… اون واقعی بوده، حتی اگه یه غریبه بوده باشه. سر تکان میدهد. شاید قانع شده است. شاید چیزی بیابد و کمی جان بگیرد. شاید ققنوس من بعداز آتش گرفتن و سوختن، بار دیگر جان تازه بگیرد. – باشه… بهش فکر میکنم. و این فکر کردن میشود سکوت

  نگاهی به مانیتور و بعد به من کرد و گفت _حتما همینطوره وگرنه هیچ کسی وارد خونه نشده… از اون اتاق که بیرون آمدیم من به اتاق خودم و استاد به اتاق خودشو گیتی رفت لباس عوض کردم موهانو که بالای سرم جمع کرده بودم بافت مو با خیال آسوده از اتاق بیرون رفتم باید غذا آماده می کردم