دستمو توی دستش گرفت و گفت  _زندگیمو میبینی حال و روزم میبینی من یه ادم تنهام که هیچ کسی براش نمونده    جز زنم گیتی که اونم ناتوان و مریض توی اون اتاق افتاده  انقدر مشکلات توی زندگیم داشتم و دارم که دوباره عاشق شدن و دوست داشتن برام سنگینه!  فکر نکنم از پس اینا بر بیام  

  هیچ واکنشی به حرفم نشون نداد و خیلی ریلکس به کارش مشغول بود انگار نه انگار که من حرف میزدم و اون داره میشنوه. حس ادماییو داشتم که به شعورشون توهین شده که غرورشون به بدترین وجه ممکن خورد شده و هرگز نمیتونن فراموش کنن اشکهامو کنترل کردم و با پشت دست صورت خشکم رو پاک کردم و نفس