هنوز مات چشمهاش بودم و فکر میکردم این چشمها رو کجا دیدم و چطور اینقدر برام آشناست که یه مرد سیاهپوش دیگه اومد توی هال و نگاهی به من کرد و با اضطراب گفت _این دیگه کیه؟ مگه نگفتی خونه نیستن؟ دزد چشم طوسی دستشو از چونه م برداشت و خونسرد رو به رفیقش گفت _یه موش کوچولو تو خونه

  هامون عصبی دندون روی دندون کشید و لب زد : _ علی حرفای امروزمون از این در بیرون نمی‌ره؛ اوکی؟ اگه اوکیه خیالم و راحت کن تا حرف بزنم و انقد نیشخندای مسخره ات و تحمل نکنم! رو مغزمی علی بفهم! علی تقریبا قهقه ی بلندی زد و به من اشاره کرد : _ ببخشید ساغر خانم! آقای فاخر