ابرویی بالا انداخت و زیرلب زمزمه کرد:   _کار ؟!   نگاه هراسونم رو به اطراف چرخوندم و لرزون لب زدم:   _آره کار …. مگه چیه ؟!   با خشم و دستای مشت شده کنارم زانو زد و درحالیکه چونه ام توی دستش میفشرد عصبی گفت:   _به نفعته که با من بازی نکنی وگرنه برات گرون

  -خب…چی میخوای!؟ -شیوا پیش توئہ!؟ وقتی اینو می پرسید یعنی باز دعوا کردن.عصبی گفتم: -باز جرو بحثتون شده!؟؟ بجای اینکه جواب سوالم رو بده پرسید: -پیش توئہ !؟ -نه پیش من نیست…هرجاهست خودش شب برمیگرده! -جواب تلفن منو نمیده.چندروزه ازش خبر ندارم…بهش رنگ بزن ببین کجاست.. تا اینو گفت دچار وحشت و نگرانی شدم. چند روز خونه نرفته بعد

  لبخندی زد و گفت : _ من دشمن تو نیستم شاید قبلا با همدیگه دعوا زیاد داشتیم اما الان اون شکلی نیست تو چشمهاش زل زدم و گفتم : _ میدونم شما چی دارید میگید پس نیاز نیست انقدر استرس داشته باشید نفسش رو لرزون بیرون فرستاد : _ اصلا نمیدونم چی باید بگم فقط امیدوارم همه چیز به

  نیم ساعتی از برگشتن به خونه می‌گذشت که صدای گوشی من از فکر و خیال بیرون آورد با دیدن اسمش تنم لرزید اما مجبور بودم که جواب بدم تماس و وصل کردم و صدای محکمش توی گوشم نشست _حالت بهتره درد که نداری ؟ این دردهای جسمی برای من چیزی نبود درد توی قلبم بود که هر روز و

پارت9 (بعداز خوردن شام …. همه خسته کوفته رفتیم بخوابیم همینکه وارد اتاق شدم ارسینم وارد شد….) _تو که باید اتاق پسرا باشی آرسین:میگم خانومم …الان دوست دختر دوست پسریم،حالا یه شب باهم می‌خوابیم……ببین اهورا روژین چه عاشقان… _اخه دخترا کجا بخوابن آرسین:اتاق پسرا _ها (توجه ای بهم نکرد … دست سمت راستشو زیر پام گذاشت، دست سمت چپشم زیر