هامون فقط ناباور نگاهم می‌کرد؛ حقم داشت تا حالا من و اینجوری ندیده بود حس می‌کردم تب دارم شاید این حرفامم هذیون بود سرم وحشتناک درد می‌کرد. و باز هم خسته بودم؛ مریض شده بودم انگار! هامون دستش و روی پیشونی پر از عرقم گذاشت. – حالت اصلا خوب نیست تب داری؟   بدنم داغ بود؛ یه جور عذاب

کاری کردم باهاش که بعد از این نمیتونه حتی یه کار خلاف بکنه رفت توی اتاقش و منم دنبالش رفتم و تو چهارچوب در اتاقش وایسادم و نگاهش کردم.. کلاه و دستکش هاشو درآورد و انداخت روی زمین و گفت _انقدر مدرک جرم از کارها و قراردادهای خلافش تو گاوصندوقش داشت که همه رو برداشتم و براش یادداشت گذاشتم داخل