خورشید مضطرب از جایش بلند شد . زانوانش انگار از درون می لرزید . چادر خانگی اش را از رو زمین چنگ زد و سر انداخت و دمپایی هایش را هول هولکی به پا کرد . هنوز هم در کوبیده می شد . به سمت در دوید و دو پله جلوی در ورودی را بالا رفت ………. چفت در را

از قدیم ؟؟ یعنی چی ؟؟ چرا من چیزی یادم نمیاد پس ؟! اخمام توی هم کشیدم و گفتم : _داری سر به سرم میزاری زهرا ؟؟ _نه بخدا !! چشمام گرد شد _یعنی چی ؟! پس چطور من نفهمیدم ؟؟ اصلا کی هست ؟؟ زهرا موهاش پشت گوشش زد و با خنده گفت : _چه زود مرتضی رو یادت