نگاهموب چشماش دوختم بزرگترین خوش شانسی من بود _میگما آرمین آرمین:برار واسه بعد (و فرمون چرخوند ) _مس بشر الاغغغ (صدایه آهنگ میومد دور ماشینمون کیپ کیپ شده بود ) _بریم خب آرمین:در باز نمیشه _یا ابرفرض ینی چی‌ آرمین:لوبیا چیتی (دست گلمو محکم کوبوندم ب سرش که دسته گلم پرپر شد) _ارمینننن الهیییی کچللللل شی آرمین:حقت بود _خفه شووو

    هاکان : تقصیر خودش بود خودش … بهش گفته بودم وقتی مست میکنم نیاد نزدیکم خود احمقش …     صدای فریاد عصبی تیدا توجه همه رو به خودش جمع کرد :   بسههههههههههههههههههه بسه دیگههههه فقط بهم بگید مادرم چطوری مرد     مرگ یک بار و شیون یک بار گفتم بهش ، رک و راست :

ـ خوب حالا آفتاب خانم اجازه می فرماین بریم بیرون ؟ ـ خورشید . ـ من با آفتاب راحت ترم . خورشید غیر مستقیم و از گوشه چشم نگاهی به او انداخت ……… سعی کرد خجالتش را پنهان کند و نمی دانست تا چه حد در این پنهان کاری موفق بود ……… اصلا چه کاری بود که وقتی امیرعلی با

چون اینو گفتم ناباورانه و بهت زده بهم خیره شد. دستمو جلوی صورتش تکون دادم تا از هپروت بیرون بساد اما واکنشی نشون نداد که خب البته طبیعی و قابل انتظار بود! مگه میشه مثل بهترین رفیقش ازدواج کنه و هیچی بهش نگه!؟ وقتی خودمو جای اون میذاشتم کامل بهش حق میدادم هم جا بخوره هم عصبی بشه ! رفته

آره! همچی پر ،اما مهم نبود. مهم نبود چون من نمیتونستم تن به هرکاری بدم و نباید هم که مهم باشه! این از منی که از نظر خودم حتی هیچ کارنامه و گذشته ی پاکی نداشتم بر نمیومد! من نمیتونستم بخاطر خواسته هام تن به هرکاری بدم…! تو چشمهام اشک جمع شده بود و دستهام لرزش داشتن. وارد آسانسور شدم