رحمان کمی در جواب داد مکث کرد انگار که داشت با خودش حساب و کتاب می‌کرد تا جواب درستی به تارخ دهد. بعد از چند ثانیه گفت: _ حدودا دو هفته بیست روز بعد از رفتن شما اومدن. تارخ اخم کرد. _ نامی خان استخدامش کرد؟ رحمان سر تکان داد. _ بله آقا اون روزی که خانم مهندس اومدن مزرعه

الپ‌ارسلان مات ماند سرش را از روی قفسه سینه برهنه دخترک بالا آورد و و ابرو بالا انداخت چشمانش خمار بود دیگر برایش فرقی نداشت دختر روی تختش باب میلش نیست متعجب کمی خیره نگاهش کرد و بعد کم کم لب هایش کش آمد از شدت حرص به خنده افتاد : _ چی؟! دلارای التماس کرد: _ لطفاً … من

توی تلگرام گروهی تشکیل داده بودیم که رضا و بهار هم اونجا حضور داشتن! گروه دوستانه بود و بیشترشون دوست های بهار که بامن هم در ارتباط بودن داخلش بودن! توی ماشین شیشه رو پایین کشیدم و ازخودم چندتا سلفی گرفتم و یکیشونو که ازهمشون بهترشده بود فرستادم داخل گروه و زیرش واسه خنده نوشتم: _خوشگل وخسته که میگن اینه

– جلل خالق …….. اولین باره می شنوم یکی از رانندگی می ترسه …….. تا حالا رو نکرده بودی از رانندگی منم می ترسی . و سر ماشین را به سمت پارکینگ پاساژ کج کرد و وارد پارکینگ طبقاتی پاساژ شد . میان راهرو می چرخیدند و امیرعلی دست خورشید را میان دستش گرفته بود و نگاهش را میان ویترین

معراج بعد از سیزده سال، بالاخره دیدمش… مارال! عشق اول، آرزوی محال، یار ممنوعه… همانی که بوسه ی تصادفی اش بعد از گذشت سالها و تجربه ی بوسه های گوناگون هنوز هم شیرین ترین بود و از یادم نرفته بود. دختری عاصی که هرگز مال من نشد ولی نسبت به بقیه ی دخترانی که سالهای بعد خودشان را با اصرار

با عجله وسایل جلوش جمع کرد و بالای سرم ایستاد و گفت : _خوب دقیق میخوای چیکار کنی ؟؟ نگاهمو توی آیینه به صورت رنگ پریده و شلخته دوختم _نمیدونم فقط میخوام رنگ و روم بهتر بشه و تغییر کنم _اوکی فهمیدم چیکار باید بکنم فقط کافیه آروم باشی خودت رو بسپاری به من !! سری در تایید حرفش تکونی