#از زبان مهراد   نگاهی به خونه انداختم ، خونه ای که بی غزال بیشتر به قبرستان شبیه بود خونه ای که دختر سرکش و زیبایش را از دست داده بود . اگه برنگرده چی ؟ اگه وابسته بشه بهشون چی ؟ چمیدونم مگه نمیگن خون ، خون رو میکشه ؟؟؟ امکان داره ؟ نه از غزال برنمیاد

افرا متعجب نگاهش کرد. کاملا مشخص بود که تارخ حرف های او و پدرش را شنیده است. علیرغم ترس ذاتی‌اش اخم کرد و لب زد: _ نخیر…سامان داره می‌ره مطبش. نیاز به دکتر دیگه نیست. تارخ سر تکان داد‌‌. _ می‌رم علی رو بیارم. چرخید تا به سمت ساختمان برود که افرا صدایش زد: _ جناب نامدار… تارخ ایستاد. در

دلارای سشوار را به برق زد و با حرص تکرار کرد : _ اسمم دلربا نیست! ارسلان بی‌تفاوت دستی در هوا تکان داد: _ حالا هرچی دقایقی که دلارای موهایش را سشوار می‌کشید ارسلان همچنان با موبایلش مشغول بود به محض خاموش شدن سشوار سرش را بلند کرد _ لباساتو بپوش! دلارای با گیجی لب زد : _ چی؟! ارسلان

تموم بدنم میلرزید و موقع راه رفتن تسلطی روی پاهام نداشتم… ذهنم درگیر عماد وکاری که کرده بود، بود… چرا اون اومده بود توی آب؟ چرا عماد بهم کمک کرده بود؟ خیلی ذهنم گرفتارشده بود و پریشونم کرده بود! به خونه رسیدیم… لباس هام خیس بود وحموم واسه فرارکردن از بهار بهونه ی خوبی بود! حوله رو ازچمدونم برداشتم و

دست زیر چانه اش گذاشت تا بهتر بتواند تماشایش کند . ـ قشنگ بودی ، قشنگ تر شدی . دیگر نمی دانست با این غریزه مردانه سرکش چگونه دست و پنجه نرم کند …….. کشیدن افسار این غریزه ای که همچون یاغی ها سر بیرون می کشید دیگر کار او نبود . این پایی که قدم عقب رفته را مجدداً

تا خود صبح از شدت سرما توی خودم جمع شده و برعکس تلاش های بی وقفه ام برای یه ثانیه هم پلکام روی هم نرفت و خوابم نبرد با برخورد نور آفتاب توی صورتم گیج پلکی زدم ولی از بس بدنم خشک شده بود که نای حرکت کردن نداشتم به سختی تکونی به خودم دادم که با درد بدی که