افرا عاقل اندر سفیه نگاهش کرد. _ بیخیال فرزین…می‌خوای نصیحتم کنی الان؟‌ حتما بعدشم می‌خوای بگی احترام پدر و مادر واجبه و این حرفا؟ دستش را بالا آورد. _ بذار من بجاش نصیحتت کنم. از وضعیت الانت لذت ببر… هیچ وقتم بچه دار نشو ته بچه داری چیزی جز عذاب نیست بخدا…خدا دوستت داره که بهت بچه نمی‌ده. آرزو غرید:

_ پاشو تا نیم ساعت دیگه خودتو برسون اینجا با شنیدن صدای آلپ‌ارسلان از فکر بیرون آمد فکر کرد با او صحبت می‌کند اما چشمش به موبایل کنار گوشش افتاد ارسلان بی توجه به او خونسرد پوزخند زد : _ نه بابا؟ پس بگو منتظر یک اشاره بودی حس خوبی به این تماس نداشت… _ تا اونجایی که یادمه خونتون

اونقدر فاصله بینمون کوتاه ونزدیک به هم بود که میشه گفت توی حلق هم بودیم.. سرمو بالا گرفتم وتوی چشم های قشنگش نگاه کردم وگفتم: _بهتره که از آقا رضا بپرسید چون من حرفی واسه گفتن ندارم! زل زده بود توی چشمم.. باسکوت.. با اخم.. اما خیره و نافذ! خجالت زده چشم ازچشم هاش گرفتم وازش دور شدم و منتظر

– لباسام و جمع کن ببر بالا سروناز ……… تو هم اونجا خشکت نزنه میز شام و هم تا من یه دوش سریع می گیرم آماده کن …….. یه میز مفصل می خوام خورشید …….. به مش رحیمم بگو یه کیک کوچیک از پاپیون بگیره بیاره …….. امیر تا یک ساعت دیگه خونست . تا اون موقع می خوام همه

یه جورایی حرف خودم و به خودم برگردوند و من.. در حالیکه سعی می کردم به این فکر نکنم که چرا این حرف و زد یا اینکه اصلاً حواسش کجا بود.. خیره به تبلت منتظر موندم تا بالاخره سفارشش و داد و من قدم هام و به سمت آشپزخونه تند کردم.. خدا خودش امشب و به خیر بگذرونه با این

لبخندی بزرگ صورت خاتون رو پُر کرد _میتونی مادر‌ چون من مطمعنم هنوز دلش پیشته امیدوارانه به لبهاش چشم دوختم _واقعا ؟؟ _آره عزیزم با این حرفای خاتون انگیزه و امید بیشتری پیدا کردم که باز میتونم به طرف خودم بکشونمش با شوق ریز خندیدم و خواستم چیزی بگم ولی یکدفعه با صدای بلند قارقور شکمم خشکم زد و خجالت