منتظر اخم و تخم بود. نه خوشرویی مادر آن مرد اخمو و سرسخت! اما همه چیز دقیقا برخلاف فکرهایش پیش می‌رفت. شیرین با ذوق نگاهش را بین افرا و تارخ چرخاند‌. حالت نگاهش طوری بود که تارخ به خنده افتاد و بازویش را گرفت و از او را از مقابل افرا دور کرد. _ شیرین چته عزیزم؟ چرا اینطوری

  دلارای با لبخند ظرف را بالا گرفت : _ برات سوپ آوردم با اخم سر تکان داد : _ سوپ می خوام چیکار؟ _مگه سرما نخوردی؟ اخمش شدید تر شد : _ تو از کجا میدونی من سرما خوردم؟ _مامانت گفت ابروهایش بیشتر در هم فرو رفت : _ با مامان من چیکار داشتی تو؟! دلارای کلافه نالید :

  موشکافانه نگاهم کرد وگفت: _سرما خوردی؟ توی چشماش زل زدم و بی تفاوت گفتم: _چرا اومدین درخونه؟ کاری داشتید؟ الان کجا میریم؟ راهنمای ماشین رو زد و دور برگردون رو دور زد وهمزمان گفت: _اول میریم دکتر! _نه ممنون! نیازی نیست! من اهل دکتر واینجور لوس بازی هانیستم! بی زحمت اول حرفتونو بزنید وبعد جلوی داروخونه منو پیاده کنید!

  پژواک بهشتیِ خنده‌ی دلبرکش که در گوشه گوشه ی جانش پیچید،مسخ شده دست از بوسیدنش برداشت و نفس در سینه اش حبس شد. بی‌هوا شبیخون زد بر شهد لب‌هایش و صدای خنده‌ی طنازش را بلعید.اندکی بعد،از میان بوسه‌هایشان در حالیکه نفس نفس می‌زدند خش دار لب زد: – امشب میریم خونه‌ی من. درحالی که لبخند از روی لب‌هایش جدا

– باشه ، میرم می گیرم ………. فقط چون یک مقدار دوره و باید با تاکسی برم بیام ، ممکنه یکی دو ساعتی طول بکشه . مشکلی که نیست ؟ – نه . قرارم برای عصره . – آخه ناهارم بار نذاشتم که . لیلا حرصی از روی مبل بلند شد و ابرو درهم کشید . – پس اون دختره

  پوزخندی زد و باز نگاهش پر از اعتماد به نفس و غرور شد و خب.. از حق نگذریم کاذب به نظر نمی رسید.. انگار این آدم.. هرچیزی که می خواست و با همین حس اطمینانی که نسبت به خودش تو وجودش داشت.. به دست می آورد و کسی جلودارش نبود! – ساده اس! هر آدمی یه قلقی داره! فقط

  با این حرفش سیخ سر جام نشستم _چی ؟؟ رفتن با تعجب نگاهم کرد _آره دیروز صبح ما بیدار شدیم نبودن پس الکی این مدت خودم رو توی این اتاق حبس کرده بودم _پس چرا چیزی به من نگفتی ؟؟ چپ چپ نگاهی بهم انداخت _مگه پرسیدی که بهت بگم ؟؟ راست میگفت از بس توی نقشم فرو رفته