زور زده بود زبان باز کرده و از او عذر خواهی کند، اما نتوانسته بود و فقط با پشیمانی و پریشانی به رانندگی ادامه داده بود. دم در خانه‌ی افرا هم وقتی خواسته بود عذر خواهی کرده و از او دلجویی کند افرا بی توجه به او از ماشین پیاده شده و با سرعت از آن ها دور شده بود.

  مقنعه اش را حسابی جلو کشید و سعی کرد کبودی های صورتش را با موهایش بپوشاند نگهبان کنجکاو نگاهش میکرد سرش را پایین انداخت و ارام پرسید : _ ببخشید ایستگاه اتوبوس این اطراف کجاست؟ نگهبان نگاه پرمعنایی به صورت کبودش انداخت دلارای اخم کرد : _ صدای منو شنیدین؟! _ همینو مستقیم برید چهار راه سمت راست ایستگاه

رمان خلسه: ۱۰۱پارت جمعه بود و کامیار اکیپ را به باغ دعوت کرده بود. افرا و آهیر، معراج و مبینا و شوهرش، مارال، فرید و بابک دوستان آهیر که در سفر رامسر آشنا شده بودند و کامیار خیلی از شخصیت و رفتارشان خوشش آمده بود، دور هم جمع شده بودند. لیلی و کامیار با ذوق و شوق از مهمانهایشان پذیرایی

  ازماشین پیاده شد و با قیافه ای که تابحال ازش ندیده بودم اومد طرفم… واسه اینکه خودمو نبازم اخم هامو توهم کشیدم و یه جورایی دست پیش گرفتم وگفتم: _چه خبرته؟ داشتی زیرم میگرفتی!!!! _مگه من به تو نگفتم همونجا وایسا تامن بیام؟ هان؟ _آی.. صداتو بیار پایین من آبرو دارما.. بمونم که چی؟ خب الان اومدی؟ بقیه اش؟؟

  حاج یونس کلافه از گریه های تمام نشدنی پریچهر به طرفش رفته و همانطور که دستانش را به دور شانه هایش حلقه میکرد همسرش را به آرامش دعوت میکند: -گریه نکن خانوم،با گریه که چیزی حل نمیشه. توکلت به خدا باشه. حالا هم جای گریه.. با ورود یکباره خاتون به سالن حرفش نیمه تمام می ماند. پریچهر با دیدن

  – چند روز پیش از کلانتری بهم زنگ زدن که برای شناسایی جسدی به پزشک قانونی برم ……… می گفتن ممکنه اون دختره تو باشی ……… اون روز مردم و زنده شدم خورشید ، مرگ و با چشام دیدم ، جون دادن و با ذره ذره وجودم حس کردم ……… از فکر اینکه اون زن ، اون دختر تو

  * – میگم شانس آوردیا! با صدای محیا یکی از همکارام توی رستوران.. سفارش مشتری و ارسال کردم و سرم و از تبلت درآوردم: – چرا؟ – آقای سمیع امروز نیست.. وگرنه به خاطر مرخصی دیروز حالت و حسابی می گرفت.. عوضش حرص تو رو سر ما خالی کرد.. اگه بدونی جلوی همه چه جوری سر خانوم شمس داد

  _میدونی نازی کجاست ؟؟ نفس توی سینه ام حبس شد میخواستم بیخیالش بشم نمیزاشت فهمید عصبی شدم چون پشت سر هم شروع کرد به حرف زدن _آخه میدونی مادر چون هیچ جایی رو نداره بره بمونه میترسم اتفاقی براش ب….. با تمسخر و کنایه وار گفتم : _جاش خوبه خیلیم خوبه !! خاتون ساده که نمیدونست خانوم الان رفته