صدای داد توی کل حیاط اکو شد و پیچید اشک هاش تند روی گونه هاش می اومد نباید ضعیف می بود نباید از دست می رفت نباید کم می اورد… شونه هاش رو تکونی داد با چشم های گرد شده گفتم : اروم باش سمانه چی شده که اینطوری شدی!؟؟ تو که نباید این همه ضعیف باشی اون می

  مثل خودش سرمو سمتش کج کردم و آهسته گفتم: _چرا؟ چی شده؟ _فکرکنم همون پسره که اون شب اومده بود اینجاست! _چی؟؟؟؟؟ آرش؟ مطمئنی؟ _هیس بابا تابلو نکن.. ماشینش جلو دره! بابا_ چیزی شده دخترا؟ مامان_ سارگل باز تو روی دسته مبل کوفتی نشستی؟ سارگل بلند شد و گفت: _کجا نشستم مادرمن بهش تکیه داده بودم! من هم درجواب