جمشید نگاه عمیقی به سارا کرد انگشتش رو نوازش بار روی پوست صورت سارا کشید.. سارا کمی خودش رو جمع کرد خودم رو کشیدم جلو با اخم های تو هم رفته بهش نگاه کردم. جمشید محو سارا بود همینطور داشتیم بهش نگاه می کردیم مامان هم عین خوره داشت خودش رو می خورد.   که گوشیم شروع

    فرهاد: تو تنهایی نمیترسی میای اینجا   + الان گرگا میاد منو میخورن نه چرا بترسم   دانیال: ولی خدایی اصن بلد نیستی کجا بری هوات عوض شه   + اصن شما دو تا اینجا چیکار میکنین؟!   فرهاد: جلسه دیگه مربوط ما نبود اومدیم پیش تو   دانیال: میگم من حوصلم سر رفته بریم بیرون؟! هوامون عوض

    درگیر نگاه کردن بهشون بودم که در سالن باز شد و نیره درحالیکه لباس زیبایی به تن کرده و موهاش رو آزادانه روی شونه هاش انداخته بود توی قاب در قرار گرفت   _خوش اومدی   نگاهمو با حیرت سر تا پاش چرخوندم هیچ وقت نیره رو این شکلی ندیده بودم زیادی چشم گیر و زیبا شده بود

    دلم میخواست تا وقتی حال و اعصابم میزون نشده نرم خونه اما نشد. بهار و نورهان آرامشم بودن و از این آرامش به کی پناه میبردم که باهاش برابری بکنه!؟ کفشهام رو از پا درآوردم و به همراه کیف و سوئیچ و چیزای دیگه پرت کردم رو میز و قدم زنان از رارهرو عبور کردم. نورهان روی یه

    با دو قدم بلند خودش و بهم رسوند و فکم و گرفت و صورتم و آورد بالا خیره به صورتم لب زد _من اگه بهت میگم به مزاجم خوش نمیاد این کارت، اولین دلیلش اینه که تو جامعه ای که ما داریم توش زندگی می‌کنیم هنوز جا نیفتاده که کار کردن و به قول تو نون حلال درآوردن