آنجا را بوسه باران میکند! هرچقدر من میخندم و قلقلکم می شوم، او بیشتر و پرشورتر میبوسد! در آخر زیر گلویم میگوید: -من می میرم واسه این خنده هات دختر! تو فقط بخند خوشگله! قلبم از هیجان رو به انفجار میرود! خنده ام کم کم ته میکشد و به جایش تنم است که گرم میشود. نفسم است که تند میشود.
حتی چشمانم را هم روی هم میفشارم و هم خجالت میکشم، هم نمیدانم چه بگویم! اعتراف میکنم که حرفهایش… درست است! او چند لحظه ی دیگر با خنده میگوید: -بگیر بخواب… و بیرون میرود و در را میبندد. با رفتنش د ِم عمیقی میگیرم و بازدمم را فوت میکنم. طاق باز روی تخت می افتم. قلبم با سرعت
ان روز هم مثل باقی روزها گذشت، ذهنم مدام میگفت اگر بی کس‌تر ازین شوم چه؟ اگر واقعا بخاطر لاله طلاقم دهد؟ کجا بروم؟ اصلا چه کسی را دارم که به او پناه ببرم؟ کودکی سخت و طاقت فرسایم که انگونه گذشت و اقوام و فامیلی هم برای اطمینان و پذیرش ندارم. چه کسی
_ این‌ها هم جدید ترین کالکشن زمستونمونه. دوتای دیگه از دستیار‌های فروش، یه رگال لباسو به سمتون آوردن. _ از بهترین کارهامونه؛ پارچه‌ها همگی سبک و نرمن. روی پوست حس خوبی داره. تصمیممو گرفتم. بیشتر اینجا موندن جز به زحمت انداختن فروشنده‌ها و خجالت زده کردن خودم سود دیگه‌ای نداره. به هرحال که نمی‌تونم
یزدان دست مشت کرد و دندان بر روی هم سایید ………….. کنترل خشم و عصبانیتش لحظه به لحظه سخت و سخت تر می شد . سعی کرد با مخاطب قرار دادن فرهاد ، نگاه خیره و هرز او را از روی گندم بلند کند : ـ از منم می پرسیدید
خلاصه رمان : زندگیمو پر از سیاهی کردم. پر از نفرت و تاریکی..فقط به خاطر همون عذابی که همیشه ازش دَم می زد. انقدر که برای خودم این واژه ی گناهکار رو تکرار کردم تا تونستم کاری کنم بشه ملکه ی ذهن و روح و قلبم.اون شعارش دوری از گناه بود ولی عملش… یک گناهکار ِ
نه از سرم می اُفتی ؛ نه از چشمانم ؛ کجای دلم نشسته ای ، که جایت این قدر اَمن است! ♥️ .
#پارت_21 •┄┄┄┄┄┅•🦋•┅┄┄┄┄┄• انگار که خودش هم می‌دانست نامی شهیاد در تنها موردی که صبر ندارد همین مسئله است. در خانه را باز کرد و دوباره روی مبلش نشست. سیگار را روی لب‌هایش گذاشت و بدون روشن کردنش نفس عمیقی کشید تا بوی تند توتون مشامش را پر کند. صدای قدم‌های محتاطش را که وارد
مکثی کردم و شاید فقط برای این که نشون بدم قرار نیست از این به بعد آدم بده قصه من باشم و حتی اگه طرف مقابلم دشمن مسلمم باشه.. هنوز می تونم نسبت بهش دلرحم باشم گفتم: – درباره ریتا هم.. اگه تو مشکلی نداشته باشی و.. نخوای که بیارمش و به عمه ات تحویلش بدم..
*** توی اتاقش نبود ! ساک ورزشی اش را که وسط اتاق افتاده بود برداشتم و کنارِ دیوار گذاشتم . در بالکن باز بود و جریان هوای سرد به داخل اتاق می وزید . جلو رفتم و پرده ی مقابل پنجره را پس زدم . شهاب داخل بالکن … تکیه زده به دیوارِ کوتاه
× آوا خسته کیفم و رو شونم درست کردم احساس میکردم این قدر گرسنمه که یه آدم و میتونم بخورم!… سمت در خروجی شرکت داشتم میرفتم که نگاهم رو جاوید و آیدینی که از در شرکت وارد شدن زوم موند!… مثل همیشه در حال بگو مگو بودن و این وسط من چقدر دوست داشتم برم جاوید و