با تعجب به سمت بی‌بی برگشت، دستش روی کمربند چرمش شل شد:   _ چیو حل کردی بی‌بی؟   لبخند زده نزدیک شد، دستی به استین پیراهن نریمان کشید:   _ صباح رو فرستادم دنبال دستمال، گفتم نذاره بی آبرویی بشه، خیال راحت!   نفس عمیق نریمان و فرود آمدنش روی تخت زیادی دردناک بود:

          این مرد داد زدن و هوار زدن انگار بخشی از وجودش بود… رز جواب نمی‌داد و فقط می‌خواست خلاص شه از این وضعیت و تقلا می‌کرد ولی میکاییل الان فقط جواب می‌خواست… امشب حال خوبی نداشتو کاش ببخیال رز می‌شد تا حقیقت های تلخ زندگی دختر پاک قصرو خراب نکند! ولی خسته از تقلا های

♥️♥️♥️🔥🔥🔥♥️♥️♥️🔥🔥🔥           چرا ‌با من این کارو کرده بودن؟! من چه گناهی در حقشون کرده بودم که باید بازیچه ای برای رسیدن به اهدافشون میشدم؟!   اینبار بابام بود که به حرف اومد و غرید:   – من این همه سال خودمو از دیدن دخترم محروم نکردم که امثال تو و الوندی بخواید ذره ای جیگر