قطره اشکی از بینه مژه‌هایم سُر خورد و گونه‌ام را تر کرد.     آنقدر مطمئن حرف زده بود که ناخودآگاه کنجکاو شدم و همین دلیله بودنم در خانه‌ی مردی بود که چند ساعت پیش روحم را لگد مال کرد.     شهراد ماجد که جای خودش را داشت من برای نجات دریایم حاضر بودم هر کاری

        نوبت آرایشگاه را مادر هاکان برایش گرفته بود در اصل خود هیچ دخالتی نداشت   همه چیز به خواست دیگران بود   ساعت ۷ صبح بود و یک ساعت دیگر هاکان به دنبالش می آمد   پشت میز نشسته بود و طلا هر چه دستش می آمد را روی میز ردیف می چید   – بخور