با باز شدن در ورودی، نگاهش را از قاب پیشِ رویش می‌گیرد. رهام بود که نفس نفس زنان با گونه‌هایی سرخ شده، به داخل آمده بود. هوای سردِ بهمن ماه را می‌توانست حس کند.   از دیشب رهام را ندیده بود. با نزدیک شدن رهام، لبخندی روی لبانش می‌نشیند. رهام به سمتش می‌آید و با

          با تمام وجود عربده کشید … و من ناباورانه لبخند زدم … .   – من تو رو از دهن شیر کشیدم بیرون !   نفسی گرفتم … و باز گفتم :   – من تو رو نجات دادم شهاب !   در قلبم انگار کسی پتک آهنگری می کوبید . از روی تخت برخاستم

        به پهلو دراز کشیدم و ناخواسته لالایی ای که مادرم در کودکی برایم میخواند روی زبانم جاری شد.   روله ی خوشه ویست بینایی چاوم (فرزند دوست داشتنی ام، نور چشمانم) هیزی ئه ژنوم و هیوای ژیانم (توان زانوهایم و امید زندگی‌ام) هه تا دییته وه هه ر چاوه ریتم (تا برگردی چشم به راهت هستم)

      عسل سقلمه ای بهش زد و ساکتش کرد..   سورن چشمکی به من زد و بعد نچ نچی کرد و با جدیت رو بهشون گفت: -خیلی زشته..سنی ازتون گذشته هنوز گوش وامیستین..متاسفم واقعا…   بعد هم از کنارشون رد شد و از اتاق پرو بیرون رفت…   سوگل اومد داخل و با دیدنشون بلندتر زد زیر خنده

        بدون اینکه حتی یه بار اسم بچه هاشو بیاره، پررو پررو یهو برگرده بیاد بگه میخوام اونا منو بشناسن!827 …- -تو هم یه زنی شیلا به نظرت چطوری یم شه که یه زن همچین کارهایی رو بکنه و بازم اِنقدر وقیح باشه؟! شیلا با اشکی که در چشمانش جمع شده بود، شانهاش را لمس کرد و