کوتاه نگاهم کرد و بعد به ساعتش منم چیزی بهش نگفتم ،بیشتر از این حوصله ی بحث کردن باهاشو ندارم   _چند ساعت دیگه پرواز داریم     یاد حرفش تو بیمارستان افتادم که گفت دوتا بلیط بگیره تنها نیست   _از اول میدونستی باهات میام مگه نه؟چی به مامانم گفتی؟     _فقط راجع به یه

  زمان زیادی نیاز نداشتم تا در آدمهای اطرافم جستجو کنم و بفهمم که کسی به این اسم را تاکنون ندیده بودم.   پیشانی ام به نشانه ی نفهمیدن چین افتاد و سوالی سر تکان دادم.   _ حنانه؟ به جا نمیارم!   حالاتش زیادی غیر طبیعی بود یا من حساس شده بودم؟! دستپاچه بود و آن گونه های سرخ