مشتاق منتظر بود که ادامه ی حرفمو بزنم ولی من نه…..   _حالا هر چی….دیگه مهم نیست     دوباره با نخای دار ور رفتم و خودمو زدم به اون راه تا حرفو عوض کنه     _حالا که دوست نداری دیگه بی خیالش میشم نمیدونم چه حرفایی بینتون شده ولی بدون به خاطره اونایی که گفتی

      چنان محو دید زدن بدن سفیدش بودم که صدایش را میشنیدم اما متوجه حرفش نمیشدم.   حس های مردانه ام به شدت تحریک شده بود و بدون پلک زدن خیره ی آن پوست سفید و بلورین بودم که جیغ پر درد باوان حواسم را جمع کرد.   _ پام داره میشکنه کثافت… پاشــــو…   نفس در سینه

    دست روی مچ دستش میگذارم   نگاهم را به چشمانش میدوزم   – چرا اینجوری میکنی؟   انگار تازه متوجه فشار بی اندازه اش روی بازویم میشود   فشار دستش را کم میکند   نگاه ما بین چشمانم جا به جا میکند و با صدایی که کنترل میکرد می غرد   – من از مسخره بازی و قیافه

  داشتم با امیر حسین بازی میکردم بزرگ شده بچم آقا شده انقدرم شیرینه که دل همه براش میره ولی اینکه هر آن ممکنه بیان و ازم بگیرنش آرامش و ازم گرفته چون هفته ی پیش دوسالش تموم شد و قانون میگه باید ازم جداش کنن هر چند خانم کریمی میگه برای بعضی از مادرا استثناء قائلن و اجازه میدن