جعبهوای ب رنگ مشکی ک مکعب مستطیل بود و با ربانی قرمز بسته شده بود در جعبه را باز کردم و با عکسهای سینره روب رو شدم. تمام این سال های دوری وقتی دلم برایش تنگ میشد نگاهی ب این عکس ها می انداختم، اما دلتنگی ام رفع نمیشد گاهی بادیدنش ارام میگرفتم گاهی با دیدن کارهای روز مره اش
و با دستانش سمتی را نشان داد با دیدن آلوینا لحظه ای ماتم برد اون ک بعد از قضیه خواستگاری پدرم و مراسم خاطره انگیز دیگه ت این سهر دیده نشد البته ب من گفته بود ک برمیگرده و عشقی رو ک توی دلمه رو نابود میکنه. بی توجه خواستم برگردم و با انیسا برم ولی با دستی ک روی
وارد خونه شدم با دیدن انیسا لحظه ای شک شدم. او با استرسی ک میتوانستم ب راحتی حس کنم ایستاده بود. با خستگی تمام شنلمو در اوردم ک ب لطف سینره گلی شده بود روی کاناپه انداختمش بعد هم با خستگی تمام شد خودمو روی کاناپه انداختم. حال و حوصله خودمم نداشتم چ برسه ب حرف زدن با ی نگاه
وارد خونه شدم با دیدن انیسا لحظه ای شک شدم. او با استرسی ک میتوانستم ب راحتی حس کنم ایستاده بود. با خستگی تمام شنلمو در اوردم ک ب لطف سینره گلی شده بود روی کاناپه انداختمش بعد هم با خستگی تمام شد خودمو روی کاناپه انداختم. حال و حوصله خودمم نداشتم چ برسه ب حرف زدن با ی نگاه
وارد خونه شدم با دیدن انیسا لحظه ای شک شدم. او با استرسی ک میتوانستم ب راحتی حس کنم ایستاده بود. با خستگی تمام شنلمو در اوردم ک ب لطف سینره گلی شده بود روی کاناپه انداختمش بعد هم با خستگی تمام شد خودمو روی کاناپه انداختم. حال و حوصله خودمم نداشتم چ برسه ب حرف زدن با ی نگاه
با صدای پای کسی برمیگردم و بادیدن پیرزنی چروکیده سکته رو رد میکنم ـ با استرس زیادی چوبی ک کنار نرده کلبه بود رو ورداشتم ب سمتش گرفتم و گفتم -تـ… ـو تـ….ـو از من چی میخای؟ میخنده و ب ارامی بهم گفت -من از تو چیزی نمیخام! (باخنده ادامع میده) امدم بت بگم عشقت رفت. راستی ت از مادر
باید دور میشدم باید دور دور میشدم. میرفتم ازاین جنگل میرفتم میدونم ک سینره در کنار من کامل میدونم ک کنار من امنیت داره کنار من ارامش داره ولی نمیشه. باید دور شم اون نیمه هست و من کامل باید دور شم. درسته ک تمام این سال ها تنها دلیل وجودم اینجا اون بود ولی الان باید دور شم. میرم
ناگهان برق نابودی ساندر در چشمانش چند برابر شد. رو ب سرباز گفت -میدونم چیکار کنیم انیسا موقعیت خوبیه! ساندر * باهر چه قدرت داشت دوید اما نتوانست و سینره از درع پرت شد پایین اما ساندر تسلیم نشد و در چشم بهم زدنی اورا در اغوش کشید و بالا اورد سینره بی حال بروی دست ساندر بود ساندر سر
-سانـ… در ساندرررر وایساااا خسته شدم -چرا دنبالم راه افتادی وقتی انقدر خسته ای؟ وقتی تازه بهوش امدی؟ -هـــ…. اخـــ…ـه باهات حرف دارم -بگو بگو؟ -چرا؟ -چی چرا؟ -چرا منو منو بوسـ… -غلط کردم حالا هم ازم دور شو -نمیتوانم -چرااااا نمیتوانی. بابا ب پیر ب پیغمبر سینـــــــــــــــــره راوی * با هر چ قدرت داشت دوید اما نتوانست سینره از
ناگهان دستش تکانی خورد و انگشتانش انگشتانم را در بر گرفتند. عجوزه ی خرفت ما بلاخره حرکتی کرد جلو امد و گفت -درسته درسته خودشه راه حل همین من با تعجب پرسیدم -راه حل منم خرف خان؟؟ -سرورم در این چند سینره هر روز نسبت ب روز قبا حالش وخیم تر میشد اما زمان هایی ک شما در کنار او
سرش را گرفت وبالا اورد با انگشتانش گلویش را کمی فشار داد و گفت -وای به حالت گتی وای ب حالت عجوزه خرف اگه بلایی سر سینره بیاد زندت نمیزارم گتی با حال زارش تنها ب ارامی پلک زد ساندر اورا رها کرد در تمامی این مدت انیسا نفسش در سینه حبس شده بود و چیزی نمیگفت پیرزن را ک
صدایی از پشت سرش شنید با استرس زیادی برگشت استرسی ک تنها ناشی از حال بد سینره بود. گتی گفت -به به انیسا جان شما کجا اینجا کجا.؟ فکر نمیکردم ک داداشت بزاره بیای اینجا البته ب خودشم گفته بودم ک یه روز ب خاطر اون دخترهـ… همممم اسمش چی بود.؟ وقتی سکوت انیسا را دید خودش ادامه داد: -اها
کبود شده سینره ب خودم امدم رو ب انیسا ک داشت گریه میکرد گفتم چرا چچرا ایتجوری شده فقظ حق میزد و من این بار باصدای مثل نعره گفتم جواببب بده چیکارش کردی زبون باز کرد و گفت -فقط ذهنشو خواندم با دست ب پیشونیم زدم بله خودش بود سینره توانش نصف هست اونم ب خاطر من احمق منی ک
*الکساندر میدونستم ک دوباره قرار همو ببینیم، ب خاطر همین خونه رو طلسم کردم ک کسی از وزارتخونه نفهمه ک من با یک نیمه انسان در ارتباطم. ب بیرون از خونه رفتم انیسا ب حموم رفته بود. انیسا مبارز قدرتمندی بود ب خاطر تمرین امروز و برنده شدنش ب سن بلوغ رسید، مابین ما رشم هست ک هر کسی در
سلام وا این یک پارت هدیه ب افتخار دوست عزیزم 🙃♥ چشمانم را با صدایی باز کردم -سینره سینره؟ چرا اینجا خوابیدی مادر، بلند شو بلند شو بریم داخل با تعجب دهانم باز موند چرا چرا اینجام من ت بغل اههه سرمو بلند کرد وب اطراف نگاهی انداختم اما در اخر با ناامیدی ب داخل رفتم این خودش یک دلیل