بلند شدم و درحالیکه به طرف اون قفسه راه می‌افتادم آروم روی زانو نشستم و گلدون کنار زدم که با دیدن تک کلیدی که پشتش بود برای ثانیه با تعجب نگاش کردم و کم‌کم لبخندی گوشه لبم نشست با فکر به اینکه این کلید ممکن مال این گاوصندوق لعنتی باشه با عجله برش داشتم و همونطوری که توی

پووفی از سر کلافی کشیدم و مأیوس به سمت تختم رفتم و دراز کشیدم.. باید سعی می کردم خودمو به هانا وابسته نکنم و بیشتر از این دلبسته نشم بهش، چون رفتنش بدجور نابودم میکنه بهترین کار همین بودم.. با کنج لبم لبخندی زدم و زیر لب زمزمه کردم :   -دخترِ چشم آبی..     (مهتاب)     پلک

بعد از درست کردن اتیش همه به شکل دایره دور اتیش نشستیم و مشغول حرف زدن بودیم که ترانه گفت بچه ها بیاین شجاعت و جرعت بازی کنیم بچه ها قبول کردن ولی من دو دل بودم و نمیدونستم بازی کنم یا نه؟ یاشار هم لب نمی زد چیزی بگه ارش به یاشار گفت :   -هستی که یاشار خان؟

  به سینه هام.یا بهتره بگم به نقطه ضعفهام. به محض اینکه سینه هام رو توی دست فشرد چشمامو بستم و سرمو به عقب خم کردم. آه آرومی کشیدم و اون لبهامو ول کرد و اینبار به سراغ گردنم رفت. داغی زبونش روی نبض گردنم تنمو لرزوند و باعث شد لباس زیرمو خیس بکنم. اوم اوم کنان گردنمو میک میزد