به قلم رها باقری     پالتویی که دورم را گرفته بود، بوی مردانه‌ی دکتر را می‌داد. عطرش به میلم خوشبو و خاش آمد.   – دوست داری برای من حرف بزنی؟   – از چی؟   نگاهم به پیش پایم بود. آرام پرسیدم، آرام گفت:   – هر چیزی که توی دلته.     تعلل کردم. –

      -دنیز…     -یه چیز کاملاً دو طرفه‌س برای همین خواهش می‌کنم اصلاً وارد این بحث ها که تهش برای آقایونه بدون روابط میشه چشم پاکی و با روابط میشه تجربه اما برای خانوم ها یا حکم بسته بودن داره و یا بی‌ارزش بودن، نشیم!     از جوابه تندم شوکه شد و دست هایش را به

        چقدر برایش سخت بود حرف زدن … سخت تر از جان کندن … .   عماد تنها سری جنباند :   – هووم !   تعجب نکرده بود از درخواست شهاب … انگار انتظارش را داشت ! این آرام ماندنش به شهاب دل و جرات بیشتر حرف زدن را داد :   – به خاطرش …

      با ضربه دوباره سوفی از جا بلند شد   نگاه حیرانی به اطراف انداخت و به زحمت صدا بالا برد   – الان میام   لباس هایش را از اطراف برداشت   مایوی وامانده را از تنش بیرون کشید و تک تک لباس هایش را پوشید   از استرس و خجالت روبرویی با هاکان دست و پایش