_ میتونی بلند شی عزیزم…   در جواب دکتر لبخندی زدم، دستمالی به سمتم گرفت اما قبل از من، قباد آن را گرفت و مشغول تمیز کردن شکمم شد. دستانش میلرزید، اخم کردم:   _ بدش به خودم…   سری تکان داد:   _ نه تو اذیت میشی، این قسمتو نمیبینی.   قسمت زیر

      ابدا دلم براش نمیسوخت برعکس شاید لذتم میبردم از عصبانیتش شاید آرومم میکرد شاید داغ عمو رو برام کم میکرد و دلم خنک میشد…..نمیدونم ولی برام مهمم نبود     وارد شدم و کفشامُ با صندلم عوض کردم چند دقیقه مکث کردم تا بالاخره اومد صورتشو پاک کرده بود و دنبالم راه افتاد     به سالن

        شبیه بیمار رو به موتی بودم که دوای دردم آغوش عامر بود. میان بازوانش چنان آرام گرفتم که خودش هم تعجب کرده بود.   _ چه یهو آروم شدی!   دست بی جنبه ام را از دور کمرش کنار کشیدم. اعضای بدنم هم خوب از حال بدم سوء استفاده کرده و برای خود ضیافت میگرفتند!