نگران نباش چند مدت دیگه تموم میشه اونوقت با خیال راحت میتونی بغلشون کنی لبخند تلخی زد و گفت : _ تو این مدت به هممون خیلی سخت گذشت امیدوارم تموم بشه دستش رو تو دستم گرفتم طاقت نداشتم طرالن رو این شکلی غمگین ببینم _ نگران نباش درست میشه _ تا درست بشه قلبم از جاش کنده میشه !

    از جا بلند شه و به سمتش رفتم :   چیه ؟ چرا انقد کلافه ای ؟   – دلم میخواد برم با خواهرم حرف بزنم ولی …   ولی چی؟   – میترسم بهش آسیب بزنم ، اون الان تو سن حساسیه . نوجوونه ، پر از احساس های کنترل نشده ‌ . از طرفی هم گریه

اشک در چشمانش جمع شده بود : _ فکر کردی چون پا رو ۱۷ سال اعتقاداتی که خانوادم کردن تو سرم گذاشتم و به تو پیشنهاد شب موندن دادم یعنی فاحشه‌ام؟ ارسلان بی خیال سمت کمد رفت و سیگاری برداشت : _ فاحشه یعنی چی؟ _ داری مسخرم میکنی؟! خندید : _ مسخره چیه؟! من تقریبا کل عمرم امریکا بودم

  با نزدیک شدن به ورودی تبریز و دیدن چراغهای روشن شهر از دور، حواسش از گذشته به شهر زادگاهش معطوف شد. اگر میتوانست به گذشته بازگردد هرگز پیشنهاد پدرش را برای فروش باغ و رفتن به تهران قبول نمیکرد. تبریز شهر آرامگاه مادرش، و عاشقی هایش برای معراج بود. ولی آنروزها بعد از فوت مادرش در وضعیت بدی به

خدایا من چرا باید جلوی اون مرتیکه ی زرافه سکوت کنم؟ چرا نتونستم بزنم تو دهنش وبگم آبدارچی باباته و چرا باید اونقدر بدبخت باشم که مجبورم اون کار رو قبول کنم!! تموم راهو با خدا درد ودل کردم و غر زدم! به خونه که برگشتم بهار مشغول ادیت کردن عکس هاش بود.. بادیدن من هیجان زده به طرفم اومد

مقابل هتل بزرگ و مجللی توقف کردن …………. از همان هتل هایی که درون فیلم ها نشان می داد که تنها افراد خاصی قدرت رزروش را داشتند . ورودی مجلل هتل با آن مجسمه های شیر سنگی نشته در ورودی هتل و فضای تماما گل کاری شده ، با آن سنگ نماهای خیره کننده اش خورشید را محو خودش کرده

بجای عمو و زن عمو، من و نیما بودیم که اون دوتا رو تا دم در همراهی کردیم. ماشین جدید خریده بودن و مهناز دل خوش به همین ماشین کلی کلس میرفت. نیما خطاب به نوید گفت: -مبارک باشه! لو ندادی که شیرینی ندی! مهناز با غرور خندید و گفت: -دیگه چیزی که هر ماه عوضش میکنی که شیربنی دادن

جفت ابروهام با تعجب بالا پرید _تو و دوست طراح ؟؟ باورم نمیشه کم کم دارم چیزای جدید ازت میشنوم چشم غره ای بهم رفت _مگه من چمه ؟؟ در ضمن دوست دوران بچگیمه عاشق درس و کتاب بود و بالاخره هم تونست به جاهایی برسه با تحسین نگاهمو توی خونه اش چرخوندم _واقعا هم که کارش خوبه من که