تنها شنیدن همین حرف ها کافی بود که آتش خشم و عصبانیت در وجودش شعله بکشد.   دستش را طوری مشت کرد که رگِ بر آمده و کلفتِ پشت دستش به وضوح به چشم آمد.   امیر نگاهی به صورت سرخ شده و دندان‌هایی که به قصد کشتن، رو هم ساییده می‌شدند انداخت و اهسته گفت:   –

    اما خیلی طول نکشید تا آرامش خیالم مثل دریایی طوفانی، دوباره آشوب شود و خود را به در و دیوار وجودم بکوبد.   لیلا پیش دستی میوه اش را برداشت و نزدیک قباد رفت:   -قباد چی میخوری برات پوست بکنم؟   قباد نگاه به زیر انداخت:   -ممنون، از صبح چیزی نیست که مامان به خوردم نداده

    طاقت نیوردم. کسری از ثانیه رو برای باز کردن چشم هام هدر ندادم و فقط پلک هام رو از روی هم برداشتم.   مامان شالی که هنوز خودم هم نپوشیده بودم رو سرش کرده بود. – سحر خیز شدی.   جوابش رو با نگاه سنگینی روی سرش دادم. – مگه اینو برای من نگرفته بودید؟   مامان‌ بهم

    “مارال”   همین طور سرش تو گوشی بود باهاش کار می کرد   داشتم به این فکر می کردم بجای اینکه بگه زنشم بگه خواهرشم یا هر چی تو دلم هم ذوق می کردم هم حرص میخوردم فکر کنم مودی بودن کوروش به منم سرایت کرده   + فکر کنم دایرکتت خیلی شلوغه ها   کوروش: آره خیلی

    عمه با آن هیکل چاق و اخم‌های در همش با پیراهن صورتی و دامن زرد…   تیپش مسخره بود اما نخندیدم حتی وقتی موهایم را گرفت و از در بیرونم انداخت درد را حس نکردم…   فقط آغوش امن مامان را می‌خواستم و بس!   – برو گمشو پیش اون مادر فولادزرهت! خودت و مادرت جرات دارین پا

        درست بود که با یزدان راحت بود …………. درست بود که چیز پنهانی از یزدان نداشت ………. درست بود که آنچنان با او رو در بایستی نداشت ……….. اما این مسئله با تمام مسائل دیگر فرق می کرد ……… او دیگر تا این حد با یزدان صمیمی نبود که بتواند بدون خجالت و یا اِبا از

      میرانم چرخید سمت منی که هنوز تو یه حباب گیر کرده بودم و انگار داشتم از یه فضای معلق به قضیه نگاه می کردم و هر لحظه منتظر بودم یکی یه تلنگر به حبابم بزنه و من و پرت کنه رو زمین. تا اینکه میران این کار و به عهده گرفت.. وقتی با دو قدم فاصله امون

    من بهتر از خودش می دونستم این تنها یک بهونه بود اما حاضر نبود به زبون بیارتش. – پنج روز …فقط پنج روز دیگه می تونم دووم بیار که برگردم.   نفسم رو توی گردنش خالی کردم‌ – اون موقع تعطیلات تموم میشه باید برگردم خوابگاه.   محکم بازوم هام رو فشرد. – گور بابای تعطیلات و خوابگاه

    _درکل که مراقب خودت باش نمیگم صد در صد به فرزان اعتماد کن ولی خلاف چیزی که نشون میده فکر کنم آدم بدی نباشه فقط یه خورده البته یه خورده که نه خیلی کینه ایه تا اون جا که من می‌دونم و دیدم!     نفسم و آه مانند فرستادم بیرون و آتنا ادامه داد _از من می‌شنوی