با چندش چهره‌ام را جمع می‌کنم و دستش را پس می‌زنم   – چطور می‌تونی اینقدر پست باشی؟!   بادامی که من پس زدم را توی دهان خودش می‌‌گذارد و نفس عمیقی می‌کشد.   – این همیشه یادت باشه که تو این دنیا آدم‌های پست موفق‌ترن. اگه درنده نباشی می‌درنت خوشگلم.   نگاه آبی‌اش روی تک تک اعضای

    زبانش را به انتهای پِیپر کشید و رول را میان انگشتانش پیچاند، مقابل بینی اش گرفت و از ابتدا تا انتهایش را عمیق بو کشید.   رول را نرم میان لبهایش گذاشت و فندک زیپوی مشکی اش را زیرش گرفت. صدای سوختن پیپر و علف های میانش را با جزییات شنید و چشم بست.   غرق لذت پک

    سامیار چشم هاش رو بست و نفس عمیقی کشید..   دستش رو از زیر دست من بیرون کشید و تو دستش گرفت و برد بالا و بوسه ای به پشت دستم زد و بعد با یک حرکت از جاش بلند شد….   چرخید سمت مادرش و سرش رو پایین انداخت..   مادرجون بغضش ترکید و دست هاش رو

      حاج عزیزالله خان اخم غلیظی روی پیشانی نشاند. شهربار عمیق نگاهش کرد. هیچ چیز از نگاه پیرمرد معلوم نبود. همیشه ظاهرش بی تفاوتی را نشان می داد…     -تو شوهرشی، باید ترغیبش کنی که بیاد…!     شهریار پوزخند زد: آدم جایی که باعث آزارش باشه رو هیچ وقت ترغیب نمیشه…!     حاج عزیزالله خان

        *       با حس کشیده شدن خطوط روی سینه‌م لای‌ پلک هام رو باز کردم.   تو خواب و بیداری چهره‌ی خندون یه زن رو دیدم.   بی توجه دوباره چشم هام رو بستم و اینبار با بوسیده شدن گونه‌م، چشم باز کردم.   نای هیچ کاری رو نداشتم اما قطعا جون کافی داشتم

  خلاصه رمان :       کوازار روایتگر داستانی عاشقانه از دنیای فرشتگان و شیاطین است. دختری به نام ساتی که در یک شرکت برنامه نویسی کار می کند، پس از سپرده شدن پروژه ی مرموز و قدیمی نوسانات برق به شرکت شان، دست به ساخت یک شبکه ی کامل برای شناسایی انرژی های مشکوک (کوازار) که طی سال

        دکمه پارکینگ و زدم و جون کندم تا صدام و پیدا کنم و بتونم دو کلمه حرف در جواب این لحن پر از عجز و خواهشش بزنم: – درین جان.. من.. من امشب.. هرکاری کردم نتونستم بگم امشب نمیام.. شاید نامردی بود که فقط ساعتش و عقب مینداختم و بازم نمی رسیدم به اون ساعت.. ولی

    ×××   آوا   _به چی فکر میکنی؟!   نگاهش و از درختی که ساعت ها بهش خیره بود گرفت و به من داد _هیچی!   رو صندلی کنارش نشستم و با تردید گفتم؛ _فرزان…‌مَج…مجبور…   پرید وسط حرفم _حرفتو درست بزن!   _مجبور نیستی این کار و کنی و اسم من ببری تو شناسنامت!… من ازت هیچ