حاجیه خاتون خوش خیال بود، قباد حتی باور نکرده که لاله خائن است، حتی سراغم را نگرفته جز یک تلاش بیهوده و جزئی هم زحمتی نکشیده!   انگار حتی برایش مهم نیست چه شده باشد! _ نمیخوام خاتون، تا حلقومم رو غصه گرفته، نمیذارم دیگه پا بذاره تو زندگیم، نمیذارم بدترش کنه!   دستم

        چند ساعتی با محمد وقت گذراند و حسابی با هم رفیق شدند. در حدی که موقع خداحافظی محمد او را «مشتی» خواند!   از حامی قول گرفت که بعد از تولد کودکش حتما به او سر بزند، چرا که به گفته ی خودش برای دیدن بچه ی عمو حامی شوق داشت.   محمد برایش شبیه روزنه

          خلاصه رمان:     تصمیمم را گرفته بودم! پشتش ایستادم و دستانم دور سینه‌های برجسته و عضلانیِ مردانه‌اش قلاب شد. انگشتانم سینه‌هایش را لمس کردند و یک طرف صورتم را میان دو کتفش گذاشتم! بازی را شروع کرده بودم! خیلی وقت پیش! از همان موقع که فهمیدم این پسر با کسی رابطه داشته که…! باورش

        سه تایی عقب تر ایستاده بودن و با خنده نگاهمون می کردن…   خجالت کشیدم و سعی کردم مثل ادمیزاد برقصم و دست از شوخی و مسخره بازی بردارم اما مگه عسل اجازه میداد….   یکی یکی دستمون رو می گرفت، میبرد بالای سرمون و دور خودش چرخ میزد…   با ناز چشم و ابرو میومد

نگاهش کردم، چهره‌اش مثل اکثر مواقع آرام بود.   – فهمیدم.     – خانوم ابراهیم اومد؟ ویزیتت کرد؟   فقط سر تکان دادم.     – گفت توصیه‌ها رو به شما میگه… گمانم بچه‌م عیب و علتی کرده.     بالای سرم ایستاد و اخم بی‌جانی کرد.     – از کی تا حالا خودت طبیب شدی و معاینه

        گندم نگاهش را به سمت او کشید و چپ چپ نگاهش کرد و برای خودش لقمه دیگری گرفت .       ـ اندفعه قراره چی بهم نسبت بدی و چه تیکه ای بندازی ؟       یزدان دست راستش را از روی دنده بلند کرد و به سمت صورت او برد و در حالی